Een kletskous
Mijn grootste angst om te beginnen met bloggen was of ik altijd wel iets te melden zou hebben.. Het heeft mij er een hele tijd van weerhouden om ermee te beginnen. Gek eigenlijk, want al vanaf dat ik een klein meisje ben, roepen mensen tegen mij dat ik mijn mond een keer moet houden.
Toen we vroeger in de middagpauze van de lagere school thuis kwamen om te eten, zei mijn moeder altijd: “Catharina, houd jij nu je mond even want dan kunnen de jongens (mijn tweeling broertjes) eens iets vertellen..”. Ik vroeg dan: “ Jan en Douwe, wat hebben jullie vandaag meegemaakt?” “Niks “, zeiden zij dan en dus kon ik dan weer verder ratelen. Nu kan ik dus lekker bloggen en het voordeel is dat niemand er last van hoeft te hebben want niemand hoeft te luisteren.
28 maart 2006 
![[FSF Associate Member]](https://kletskous.b-cdn.net/wp-content/uploads/Image/fsfm.png){kind=small}
reaktie | 30 maart 2006 om 16:22 | rechtstreekse reaktie-link
Hoi kletskop…
Kon niet nalaten effe te rageren. Sleuk je te zien op deze manier…
pingback | 5 mei 2007 om 16:07 | rechtstreekse pingback-link
[…] Nu kan ik me daar gemakkelijk van afmaken want dit heb ik in mijn eerste posting hier op 28 maart vorig jaar al uitgelegd. Bloggen is voor mij een soort uitlaatklep, waar ik fijn mijn ei kwijt kan, zonder dat iemand er last van hoeft te hebben. Dat ervaar ik nu na ruim een jaar bloggen, nog steeds zo. […]
reaktie | 5 mei 2007 om 17:27 | rechtstreekse reaktie-link
Kletskous,
Klets jij maar lekker door, luisteren doen we toch niet (tenzij je gaat podcasten) maar lezen des te meer!