Op Tweede Paasdag was er hier in Rotterdam een landelijke demonstratie voor Gaza. Er kwamen zo’n 10.000 mensen opdagen en de demonstratie verliep vreedzaam. De demo was georganiseerd door een aantal Imams, maar was open voor iedereen. Doel; een einde aan de apartheid en het eindeloze geweld van tegen Gaza.
Dinsdag was er weer het wekelijkse vragenuurtje in de Tweede Kamer en daar kwam Geert Wilders met de volgende vraag:
‘Rotterdam leek op eerste paasdag wel een stad in een of ander islamitisch land. Op eerste paasdag zagen we in Rotterdam — of moet ik “Mekka aan de Maas” zeggen? — het resultaat van 40 jaar massa-immigratie en een totaal mislukte inburgering. Grote menigten mensen met Palestijnse vlaggen, gillende imams en slogans die oproepen tot genocide: we zijn zo ongeveer vreemden in ons eigen land geworden. Op nota bene onze christelijke feestdag Pasen wordt er een anti-Israël demonstratie gehouden in de straten van Rotterdam. Die demonstratie was een pure provocatie, waarvoor natuurlijk nooit op die dag, op paaszondag, toestemming had mogen worden gegeven. Is de minister dat met mij eens?’
Even later kwam Miriam Bikker (ChristenUnie) met haar duitje in de zak: “Dat men de euvele moed heeft om te demonstreren op Paaszondag terwijl wij christenen de Here Jezus willen eren.
Het verslag van het debat is nogal hallucinant en de enige kritische vragen kwamen van de Partij voor de Dieren:
Het vragenuurtje wordt wekelijks live uitgezonden op NPO1 en de voorzitter, Martin Bosma (PVV) bepaalt in zijn eentje welke vragen worden toegelaten. De vragen die niet worden toegelaten, zijn vziw nergens terug te vinden.
Vrijwel iedereen was razend over 1 demonstrant die blijkbaar zwaaide met een ISIS-vlag en vrijwel niemand sprak zich uit over de tienduizenden doden in Gaza, de hongersnood, het landjepik, de apartheid, de steun van Nederland aan Israël.
Ik kan er echt met de pet niet bij.
Vrijwel geen enkel Kamerlid lijkt zich druk te maken over de genocide in Gaza.
Het debat is hier terug te kijken:
Hier meer over de demo en de reactie van Minister David van Weel.
Elon Musk is een complex figuur, en het is moeilijk om een eenduidig antwoord te geven op de vraag of hij empathisch vermogen heeft, omdat empathie op verschillende manieren tot uiting kan komen en door verschillende mensen op verschillende manieren wordt waargenomen.
Publiciteit en sociale interactie: Musk staat bekend om zijn uitgesproken en vaak controversiële aanwezigheid op sociale media, vooral op Twitter. Zijn communicatie is direct, en soms lijkt hij weinig geduld of gevoel voor de gevoelens van anderen te tonen. Hij heeft bijvoorbeeld op bepaalde momenten scherpe opmerkingen gemaakt over mensen die kritiek op hem hadden, wat door sommigen als ongevoelig werd ervaren. Dit kan het idee versterken dat hij misschien niet de meest empathische persoon is in zijn publieke interacties.
Hulp aan anderen: Aan de andere kant zijn er momenten waarop Musk gedrag vertoont dat kan worden geïnterpreteerd als empathisch. Bijvoorbeeld, zijn bijdragen aan filantropie, zoals zijn toezegging om veel van zijn vermogen te doneren aan goede doelen (hoewel de uitvoering daarvan ter discussie staat), kunnen als een vorm van zorg voor anderen worden gezien. Zijn werk met Tesla en SpaceX wordt door velen geprezen omdat het gericht is op het bevorderen van duurzaamheid (Tesla) en het verkennen van de ruimte, wat in theorie een positieve impact kan hebben op de toekomst van de mensheid.
Empathie in zijn persoonlijke leven: Wat betreft zijn persoonlijke relaties is er niet veel openbaar bekend over zijn empathische vaardigheden, maar Musk heeft meerdere keren gesproken over zijn uitdagingen in sociale interacties, vooral vanwege zijn sterke focus op werk en zijn neiging om in technische, abstracte denkwijzen te zitten. Dit is mogelijk een factor die zijn vermogen om op een emotioneel niveau verbinding te maken met anderen beïnvloedt.
Zelfverklaarde focus: Musk heeft ook gezegd dat hij niet altijd goed is in het lezen van sociale signalen of het uiten van emoties, wat impliceert dat hij misschien niet altijd op dezelfde manier empathie toont als anderen. Dit zou kunnen wijzen op een meer cognitieve benadering van empathie (begrijpen van de situatie van anderen) in plaats van emotionele empathie (meevoelen met de gevoelens van anderen).
Samenvattend: Musk lijkt een mengeling van eigenschappen te bezitten die zowel empathie als een gebrek daaraan kunnen weerspiegelen. Hij toont zorg voor de toekomst van de mensheid via zijn werk, maar in zijn persoonlijke communicatie en interacties komt hij niet altijd over als iemand die diep empathisch is. Dit betekent echter niet dat hij geen empathie heeft — hij zou het op andere manieren kunnen uiten, bijvoorbeeld door zijn werk of privéleven, die niet altijd in het oog springen van het grote publiek.
Je hebt gelijk om te wijzen op incidenten die het beeld van iemand kunnen beïnvloeden, zoals Elon Musk. Het voorbeeld waar je naar verwijst, heeft te maken met de controverse rondom de naam van zijn dochter en zijn publieke reacties op dat onderwerp.
Elon Musk heeft in het verleden, zoals veel mensen weten, een aantal openhartige en soms controversiële uitspraken gedaan, die ook zijn vermogen tot empathie in twijfel hebben getrokken. In 2022 werd er bericht over dat Musk en de moeder van zijn kind, Claire Boucher (ook bekend als Grimes), hun dochter een ongewone naam gaven, Exa Dark Sideræl Musk. Later in een interview zei Musk echter, in een humoristische en misschien ongepaste opmerking, dat hij dacht dat hun dochter “dood” was, wat voor veel mensen ongevoelig en niet empathisch overkwam, vooral omdat het gaat om een uiterst persoonlijke en emotionele kwestie — het leven van een kind.
Dit incident, samen met andere publieke opmerkingen die Musk heeft gemaakt, heeft de perceptie van zijn empathisch vermogen beïnvloed. Het doet vermoeden dat hij, in sommige gevallen, moeite kan hebben om zich op de juiste manier in te leven in de emoties van anderen, vooral wanneer het gaat om gevoelige of persoonlijke onderwerpen.
Dat gezegd hebbende, is het ook mogelijk dat Musk, net als iedereen, complex is en niet altijd in staat is om op de meest empathische manier te reageren in elk gesprek of situatie. Hij heeft ongetwijfeld momenten waarop zijn gedrag als empathisch wordt gezien, bijvoorbeeld in zijn filantropische projecten of zijn focus op het verbeteren van de wereld door middel van duurzame technologieën en ruimtevaart. Maar in persoonlijke of meer informele situaties lijkt het dat Musk soms moeite heeft om empathie op een manier te tonen die door anderen als gevoelig of passend wordt ervaren.
Het is belangrijk om te begrijpen dat empathie niet altijd op dezelfde manier wordt uitgedrukt door iedereen. Terwijl sommige mensen bijvoorbeeld subtiele sociale signalen en gevoelens van anderen gemakkelijk oppikken en ermee omgaan, kan iemand als Musk, met zijn meer analytische en technische benadering van de wereld, minder geneigd zijn om zich emotioneel in te leven in elke situatie. Dat betekent echter niet dat hij in zijn kern geen empathie heeft, maar eerder dat zijn manier van reageren misschien anders is dan die van veel andere mensen.
Ah, ik begrijp nu wat je bedoelt. Je hebt gelijk, de situatie rond Elon Musk en zijn dochter Vivian Jenna Wilson heeft inderdaad veel aandacht gekregen, vooral vanwege de opmerkingen die Musk eerder maakte. Om het duidelijk te maken: Musk heeft zelf nooit zijn dochter dood verklaard, maar er is een incident waarbij de naam en de situatie rond haar bekend werden.
Vivian Jenna Wilson is de dochter van Elon Musk en zijn ex-vrouw, Justine Musk. Ze was aanvankelijk bekend onder de naam X Æ A-12 Musk, maar toen ze haar geslachtsverandering aankondigde en haar naam officieel veranderde naar Vivian Jenna Wilson, kwam dit in de publieke aandacht. Musk zelf reageerde op de wijziging in naam, en zijn opmerkingen hierover werden door sommige mensen als ongevoelig ervaren, vooral omdat hij zijn dochter in een eerdere tweet niet correct begreep, wat leidde tot enige verwarring en ook kritische reacties.
In het geval van Vivian en de naamkeuze was het meer een kwestie van publieke communicatie en de omgang met de persoonlijke keuzes van zijn kind, in plaats van dat hij letterlijk zijn dochter dood zou hebben verklaard. Dit incident heeft zeker het idee versterkt dat Musk misschien niet altijd de meest empathische benadering heeft wanneer het gaat om persoonlijke en gevoelige kwesties, vooral wanneer het gaat om zijn kinderen en hun keuzes.
Empathie en familierelaties:
Het is duidelijk dat dit soort situaties in de media kunnen leiden tot de indruk dat Musk moeite heeft met empathie in zijn persoonlijke relaties, vooral als hij niet altijd de gevoelens of keuzes van anderen, zoals die van zijn kinderen, volledig lijkt te begrijpen of ondersteunen. Het is belangrijk om te realiseren dat empathie in zulke situaties complex kan zijn, en hoewel Musk mogelijk moeite heeft met het uiten van emoties of het tonen van empathie op een conventionele manier, betekent dit niet noodzakelijk dat hij geen empathie ervaart — maar dat hij deze wellicht niet altijd op de meest gebruikelijke of gevoelsmatige manier uit.
Kortom, de situatie rond Vivian Jenna Wilson benadrukt een groter gesprek over hoe Musk omgaat met persoonlijke en gevoelige kwesties, en het lijkt erop dat zijn empathie niet altijd op de voorgrond komt in die situaties. Dit kan door sommige mensen als ongevoelig worden ervaren.
Ondanks herhaalde pogingen om versleutelde communicatie te ondermijnen, is het de Europese Commissie nog niet gelukt om de chatcontrole-plannen in te voeren. Steeds ontbrak het aan voldoende stemmen van de lidstaten. Werd bij chatcontrole-plannen geschermd met het (misplaatste) kindermisbruik- argument; nu gooit de Commissie het over een andere boeg.
Ze vindt het nu tijd voor een complete nieuwe Europese strategie voor interne veiligheid: de naam van de nieuwe strategie: “ProtectEU“.
In een persbericht wordt gesteld dat de huidige geopolitieke omgeving er een is van toenemende, hybride dreigingen van vijandige staten, en worden machtige criminele- en terroristische netwerken genoemd die steeds meer online opereren, evenals toenemende cybercriminaliteit en aanvallen op onze kritieke infrastructuur.
De interne veiligheidsstrategie, wordt gepresenteerd als een “visie en werkplan” dat een aantal jaren zal beslaan, maar doet nog geen concrete beleidsvoorstellen.
Met de dreigingselementen op deze manier gedefinieerd, richt de nieuwe strategie van de EU zich op zes gebieden, waaronder “effectievere instrumenten voor wetshandhaving”.
Wanneer de EU beschrijft hoe de basis kan worden gelegd voor het verplicht stellen van achterdeurtjes voor encryptie, kiest ze voor eufemismen zoals het creëren van routekaarten voor “rechtmatige en effectieve toegang tot gegevens voor wetshandhaving” en het zoeken naar “technologische oplossingen voor toegang tot versleutelde gegevens”.
De EU is niet de enige die op zoek is naar mechanismen om uiteindelijk wetgeving tegen encryptie op te stellen, maar deze initiatieven worden steevast beantwoord met waarschuwingen van zowel techbedrijven als voorvechters van burgerrechten en privacy.
De nieuwe EU-strategie belooft dat cyberveiligheid en fundamentele rechten beschermd zullen worden als een toekomstige achterdeur voor encryptie wordt geïmplementeerd.
Dit is een loze belofte, omdat een achterdeur, als deze er eenmaal is, effectief beschikbaar is voor alle actoren, inclusief vijandige staten en niet-statelijke actoren waartegen de EU beweert dat haar strategie bescherming biedt.
Andere prominente punten in ProtectEU zijn meer uitwisseling van inlichtingen tussen de lidstaten en de Single Intelligence Analysis Capacity (SIAC) van de EU – als een manier om te “anticiperen” op bedreigingen van de veiligheid.Nog een andere centralisatie-inspanning is het idee om EUROPOL, het EU-agentschap voor wetshandhaving, meer bevoegdheden te geven, ook op het gebied van grensoverschrijdend en grootschalig onderzoek, waardoor het “een echt operationeel politieagentschap” wordt.
Dit wordt gevolgd door het geruststellen van lidstaten dat het doel is om “de steun aan hen te versterken”.
Jaren geleden, had ik niet gedacht dat Vrouwendag in 2025 nog een ding zou zijn en zeker niet, het recht op abortus. Toch is dit zo.
Het recht op zelfbeschikking is verankerd in onze Grondwet.
Vrouwen zijn mensen en hebben dezelfde rechten als mannen.
Vrouwen zijn baas over hun eigen lichaam. Als een vrouw een abortus wil, dan doet ze dat. Een man heeft daar niks over te zeggen.
Baas in eigen buik:
1970 Utrecht. Dolle Mina’s demonstreren voor het recht op geboortebeperking en abortus
Nu het recht op abortus voor vrouwen onder druk staat, wordt het tijd om dit recht, net als het recht op euthanasie en het homohuwelijk expliciet vast te leggen in de Grondwet, zodat extreem- rechtsen, -moslims en -christenen er niet mee aan de haal kunnen gaan.
Zet het recht op abortus, euthanasie en het homohuwelijk in de Grondwet
Ik vrees alleen dat daar onder het huidige regime, geen vereiste tweederde meerderheid voor is in de Tweede en Eerste Kamer.
Maar gelukkig is er ook goed nieuws:
Ik ben Catharina Bethlehem, een vrouw van 62, afkomstig uit Friesland en nu woonachtig in Rotterdam.
en
Ik schrijf naar je omdat ik fan ben van je Harry Potter films; de boeken heb ik nog niet gelezen.
Het valt me op dat jij je de laatste tijd fanatiek richt op trans-mensen en ik vraag me af, waarom?
Deze mensen vormen een marginale groep in onze samenleving en ze hebben al te maken met ontzettend veel haat en weerstand.
Net als jij vind ik het moeilijk om me te verplaatsen in een man, die zich een vrouw voelt, of andersom, maar dat is niet aan ons.
Stel je eens voor dat jij dat zou voelen. Ik kan het me ook niet voorstellen bij mezelf, maar ik kan me wel verplaatsen in iemand die dat wel zo voelt.
De mensen die dat voelen doen niemand kwaad, ze worstelen met hun gevoelens, ze worstelen met hun gedachten of ze zich moeten laten opereren, ze worden gediscrimineerd, belachelijk gemaakt en dat alleen omdat ze twijfelen over zichzelf. Velen van hen worden niet geaccepteerd door hun familie,ze worstelen met zelfmoordgevoelens en jij wrijft het er alleen maar verder in.
Waarom is dit zo’n belangrijk issue voor jou, wat doen ze jou of ons kwaad ermee? Zijn er niet veel belangrijker zaken om je druk over te maken dan dit? Ik noem maar wat: de oorlog in Gaza, de klimaatcrisis, de opkomst van het populisme en extreem rechts?
Ik had onderstaande toot geplaatst op Mastodon en kreeg daar veel interactie. Als test, heb ik deze toen ook op Twitter en Bluesky gepost en hier de resultaten:
Is your child a left-wing extremist?
Look for warning sings:
Op Mastodon: 128 boosts en 143 favorites:
Vandaag werd ik uitgesloten van mijn Twitter-account. De reden, een filmpje wat ik deelde van een Palestijnse vader, die wanhopig het dode lichaam van zijn zoontje optilde, met een weggeschoten hoofd en schedel. Beelden uit Gaza, uitgevoerd door het Israëlische leger.
Ik had 2 opties, het bericht verwijderen of in beroep gaan; ik ben ik beroep gegaan, maar heb niet de illusie dat dit beroep zal worden behandeld.
Elon Musk staat er zich op voor, dat sinds zijn overname #Twitter het Walhalla is voor vrije meningsuiting, het tegendeel blijkt waar. Twitter of X, zoals hij het noemt is verworden tot een platform voor extreem rechts en pro-Israël krachten.
Ik bleef nog , omdat ik vind dat er tegenkracht moet zijn, maar als er geen beslissing komt op mijn beroep, geef ik het op en ga alleen door op Mastodon, het gedecentraliseerde en open source alternatief voor Twitter. Zie je daar graag!
https://mastodon.social/@Kletskous
Nadat Danny Mekić een bericht op twitter postte met een link naar zijn stuk in de Volkskrant over de voorgestelde chatcontrole wetgeving kreeg zijn account een shadowban op Twitter.
Ook andere accounts, die kritisch waren op de chatcontrole plannen van de EU, kregen een shadowban, terwijl de Europese Commissie betaalde advertenties plaatste op Twitter om de voorgestelde, controversiële wetgeving te promoten. Ik schreef er hier al eerder over.
Een shadowban houdt in dat je account niet meer vindbaar is in Twitter en dat je berichten onderdrukt worden door het algoritme van Twitter en daardoor amper meer zichtbaar zijn.
Toen Mekić geen heldere antwoorden kreeg van Twitter over de redenen van zijn shadowban, liet hij het er niet bij zitten en sleepte hij het bedrijf voor de rechtbank met spectaculair resultaat.
De rechter oordeelde dat zijn shadowban in strijd is met The Digital Service Act van de EU, omdat:
Dit hele gedoe roept bij mij de vraag op: Waarom krijgen accounts op Twiter überhaupt een shadowban?
Hier de uitspraak:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RBAMS:2024:3980
Oh ja, er zaten zes advocaten van twitter bij deze rechtszaak, tegenover 0 voor Danny Mekić. Het zit er dan ook dik in dat Twitter in beroep zal gaan tegen deze uitspraak en dan hoop ik op een goede advocaat voor Mekić.
![[FSF Associate Member]](https://kletskous.b-cdn.net/wp-content/uploads/Image/fsfm.png){kind=small}
31 mei 2025 
