Een paar dagen geleden ben ik een nieuw blog gestart: http://www.opzijnkop.nl

Op zijn kop gaat over hoe ik –  en ik denk ook anderen met mij  – de wereld ervaar; alsof die op zijn kop staat.. Mensen die dat ook zo zien en daarover leuke stukjes kunnen schrijven zijn van harte welkom om daar mee te bloggen.

Het artikel wat ik er vandaag heb geplaatst, had ook net zo goed op Kletskous kunnen staan, maar het staat nu hier:

4 mei – De dag tegen DRM.

Sinds vorige week  ben ik over naar Ubuntu 11.04 (codenaam: Natty Narwhal). Voor wie het  niet weet, Ubuntu is een besturingssysteem voor je computer, te vergelijken met Microsoft Windows of Apple OSX. De belangrijkste verschillen zijn dat Ubuntu gratis is, vrije software (open source) in plaats van gesloten software (bedrijfsgeheim)  en dat je bij Ubuntu een veel uitgebreider en completer softwarepakket krijgt.

Als het gratis is en uitgebreider, waarom gebruikt niet iedereen het dan?

Ten eerste wordt Windows standaard meegeleverd bij nieuwe computers. Je moet er echt moeite voor doen om een “schone” pc te vinden en zeker laptops. Ubuntu wordt langzamerhand wel wat bekender, maar veel mensen kijken je nog steeds glazig aan als je het erover hebt.

Microsoft en Macintosh hebben bovendien enorme budgetten om uit te geven aan marketing. Of het waar is weet ik niet, maar ik heb wel eens gehoord dat  Microsoft meer geld besteedt aan marketing dan aan softwareontwikkeling.  Ubuntu heeft dat geld niet want Ubuntu is gratis. Er wordt wel geld verdient aan Ubuntu voor bijvoorbeeld ondersteuning van bedrijven, maar die bedragen vallen in het niet bij het geld wat verdiend wordt aan softwarelicenties.

En dan zijn er nog de mensen die Ubuntu wel kennen, maar die beroepsmatig afhankelijk zijn van bepaalde software die er alleen voor Windows of Mac is, zoals bijvoorbeeld Photoshop of Adobe Indesign. Ubuntu heeft daarvoor wel alternatieven, maar dat betekent wel een nieuw leerproces en soms ook wat mindere functionaliteit.

Is het erg dat niet meer mensen Ubuntu gebruikt?

Ja en nee.. Door de koppelverkoop van software met computers heeft Microsoft een ongezond hoog marktaandeel, iets van 90%. Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat hardware fabrikanten weigeren om drivers voor de besturing van hun producten te leveren, die met Ubuntu en andere Linux-en werken. Een ander voorbeeld is dat tv-stations op Internet software gebruiken, die alleen werkt voor mensen die Windows gebruiken. Zo kun je gemiste uitzendingen bij de commerciële omroepen op Internet alleen terug zien als je Microsoft’s silverlight gebruikt en dat werkt op Ubuntu niet (goed).

Ook scholen dwingen ouders en leerlingen vaak tot het kopen van Microsoft-producten omdat hun leersysteem niet werkt met andere besturingssystemen. Overigens is het gebruik van Microsoft’s gesloten source software in het onderwijs uberhaupt al niet zo slim..

En nee omdat Ubuntu, Linux en andere open source software toch wel doorgaan en geleidelijk zullen blijven groeien. Als fabrikanten weigeren om drivers te leveren dan lossen de ontwikkelaars dat vrijwel altijd zelf op, door eigen drivers te maken. En laten we wel zijn; het niet terug kunnen kijken van programma’s op de commerciële omroepen, is vaak eerder een zegen..

Is het jammer? Ja, het is wel een beetje jammer..

Zoveel mensen die nu Windows gebruiken, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet nodig hebben en zelfs beter af zouden zijn, zonder. Beter, omdat een eenmaal goed geïnstalleerde Ubuntu computer zoveel gemakkelijker te onderhouden is. Je hoeft eigenlijk alleen maar updates te draaien en dat is het. Extra software installeren gaat heel simpel en veilig via het gecontroleerde software centrum.  Virus- en spywaresccanners zijn niet nodig. Als je kiest voor een long-term-support versie van Ubuntu, heb je er drie jaar meestal geen omkijken naar. Ik schat het aantal mensen wat onnodig Windows gebruikt op iets van 80%.

Waarom heet het Ubuntu 11.04?

Ubuntu krijgt elk half jaar een upgrade – in april (0.4) en in oktober (10). Het is niet zo dat Ubuntu bij iedere upgrade weer totaal anders is; er is sprake van een geleidelijk ontwikkeling naar een steeds gebruikersvriendelijker en stabiel systeem. Deze laatste upgrade is overigens voor de gebruikers best wel een grote, vooral omdat Ubuntu nu gebruik maakt van een andere interface (Unity):

Ubuntu 11.04 – Hoe kom je eraan?

Daarvoor zijn verschillende manieren:

Windows-gebruikers kunnen Ubuntu gemakkelijk uitproberen via Wubi.  (ubuntu wordt dan binnen windows geinstalleerd en kan ook simpel weer verwijderd worden)

Downloaden via http://www.ubuntu.com – Tip: probeer eerst via de live cd of je hardware goed werkt met Ubuntu.

of:

Voorgeinstalleerde hardware kopen, bijvoorbeeld via onze webwinkel: Mingos

Meer informatie:

Uitgebreide review van Ubuntu 11.04 op Tweakers

Engelstalige uitleg van Unity in Ubuntu op OMGUbuntu

The Power Users Guide to Unity

Ik gebruik al jaren Firefox met de NoScript extension. Noscript, is een van de populairste uitbreidingen voor Firefox en het houdt alle javascripts tegen die geïnstalleerd zijn op een website die je bezoekt. Ik heb  een soort haat/liefde verhouding met NoScript, want soms bezoek ik een website en zie ik letterlijk niks omdat de hele site is opgebouwd uit javascripts. Aan de andere kant weet ik dat scripts vaak worden misbruikt om websitebezoekers te analyseren en te volgen en daar houd ik niet van. Dus toch maar NoScript..

Nu kwam ik vandaag terecht op de website van Erwin Blom – Erwin is iemand, die ik redelijk hoog heb zitten en met verstand van journalistiek en social media.  Maar op dit blog zag ik niks. Daarom vroeg ik op Twitter welke javascripts ik moest toelaten om het te kunnen lezen. Erwin reageerde zelf en zei dat hij dit soort klachten nooit kreeg en dat ik wel een speciale bezoeker was..

Dat zal ook wel, maar daarna gaf hij aan dat hij zelf geen enkel javascript op zijn site heeft gezet, maar dat Squarespace dit allemaal voor hem regelt..

Bij Squarespace kun je op een simpele manier een eigen website / weblog aanmaken. De kosten zijn minimaal $ 12,– per maand. Dat is misschien niet zoveel maar daarbij kost het je wel,  dat Squarespace met je site kan doen wat het wil. Zo draaien er op de site van Erwin maar liefst 14 javascripts.

Een daarvan is Bluekai. Bluekai leeft van het verkopen van data die worden verzameld via cookies op websites van websitebezoekers aan bedrijven. Investeerders zien dit blijkbaar en wel zitten want er is al voor 34,7  miljoen in dit bedrijf geinvesteerd. Hoeveel hiervan zou Squarespace krijgen?

Een andere is mmismm  Daarover wordt dit gezegd:

Dit zijn er maar 2 van de 14. Ik heb geen zin en tijd om ze allemaal uit te zoeken, maar wat ik wil zeggen is dat je voorzichtig moet zijn met het gebruiken van dit soort ogenschijnlijk goede,  gemakkelijke en relatief goedkope diensten. Je betaalt misschien op een andere manier dan je had verwacht, namelijk over de rug van je bezoekers.

Update: 1 + 1 is niet altijd 2

Op Twitter wees @floorter erop dat op andere Squarespace sites die scripts niet draaien en ik geloof Erwin ook als hij zegt dat hij ze niet bewust zelf geïnstalleerd heeft. De vraag is nu waar ze wel vandaan komen of kwamen want het zijn er nu nog maar 6 en de dubieuze zijn verdwenen…

Deze week kwam ik weer wat bizarre onderwerpen tegen die te maken hebben met “intellectueel eigendom”. Zo wil Facebook actie ondernemen ten een Nederlandse startup met de naam PrioBook. Dit op basis van het merkenrecht.

In feite claimt Facebook hiermee dus het exclusieve recht op het gebruik van het woord “book”  in een bedrijfs- en/of domeinnaam. Hetzelfde doen ze overigens met het woord “face”

Heeft Facebook de woorden “face” en “book” uitgevonden? Nee, die staan al veel langer in het woordenboek en als we zo doorgaan zijn de bedrijfsnamen snel uitgeput..

En dan dit: Microsoft heeft een of ander patent gekregen om via applicaties bepaalde zaken te verkopen, zoals e-boeken. Dat betekent dat Microsoft wordt erkend als de uitvinder van het idee om van alles en nog wat te kopen via gespecialiseerde websites of applicaties.  Gevolg daarvan is in principe iedereen aan Microsoft moet vragen of ze bepaalde zaken online mogen verkopen en dat Microsoft daarvoor de voorwaarden bepaalt. Microsoft kan bijvoorbeeld zeggen: ” ja, dat is prima als je mij xxxx dollars betaalt”.

Patenten (octrooien) zijn oorspronkelijk bedoelt voor het beschermen van uitvindingen – om uitvinders de tijd te geven het idee, waar grote investeringen voor nodig waren te laten uitvoeren. In software ontwikkeling gaan dingen zo snel, dat patenten nergens voor nodig zijn en natuurlijk heeft Microsoft dit helemaal niet uitgevonden, maar daar gaat het niet meer om in de wereld van de patenten. De uitvinder is degene die als eerste een patent aanvraagt en om een patent te krijgen heb je veel geld nodig.

Je kunt je voorstellen hoe dit soort zaken de mogelijkheden beperkt voor mensen om voor zichzelf te beginnen. Ten eerste moet je al uitzoeken voor wat voor idiote dingen er patenten zijn verleend – een onmogelijke zaak – en dan moet je nog gaan onderhandelen met de patenteigenaar over de prijs die je moet betalen.

Zo werkt het ongeveer in de wereld van het intellectuele eigendom. Deze wetten en regelgeving zijn er vooral in het belang van multinationals ; daar hebben ze via lobby’s wel voor gezorgd. Die wetten hebben als doel dat het geld blijft waar het is en dat “gewone mensen” beperkt en bedreigt worden in hun mogelijkheden om in hun eigen bestaan te voorzien.

Wat ik mij dan afvraag; Is dat waar wij een Staat voor nodig hebben? Is dat een democratie? Zou het vrij delen van kennis en informatie, die de techniek tegenwoordig tegen heel lage kosten mogelijk maakt niet boven het belang van “intellectueel eigendom” moeten gaan? Ik denk van wel; simpelweg omdat het belang daarvan voor de massa veel groter is dan voor de enkelingen die nu vooral van dit systeem profiteren.

Wat kun je er tegen doen:

Dat is gelukkig simpel – zoveel mogelijk wegblijven van bedrijven die op deze manier zaken doen, dus geld willen verdienen met niks doen en met het uitbuiten van anderen. Geen Microsoft (Windows)  geen Apple (ook geen iPad of iPhone) gebruiken, maar wel Gnu/Linux, bijvoorbeeld Ubuntu, Debian of Fedora en geen Facebook, maar Diaspora. Het gebruik van Vrije software is  een van de beste manieren in deze tijd  om het eigendom terug te geven aan wie het hoort – Aan ons!

Eigenlijk wil ik hier niet over bloggen, want het is te dichtbij. Maar ik doe het toch.  Het Openbaar Ministerie eiste vandaag 12 jaar – de maximale straf tegen Sietske H. De reacties die ik daarop o.a. op Twitter zie zijn vooral die van onbegrip. 12 jaar is veel te kort, ze zou de doodstraf moeten krijgen, levenslang, baarmoeder eruit, geen recht moeten hebben op een advocaat en zo gaat het maar door..

Sietske heeft haar vier baby’s vermoord. Luguber en bizar en dan wist ook nog niemand in haar omgeving dat ze ooit zwanger was, zelfs haar ouders en beste vrienden niet. Ongeloofwaardig zeggen veel mensen.

Maar ik ken een aantal van die vrienden en heb ze ernaar gevraagd en ik geloof ze. Ze wisten het echt niet en als ze er ooit naar vroegen werd Sietske boos en ontkende het glashard.

Sietske is alleen maar bezig geweest met het verbergen van de zwangerschap en niet met het moeder worden. Ik ben zelf onbedoeld en terwijl ik aan de pil was, zwanger geraakt toen ik 19 was. Pas na vier maanden kwam ik daarachter – ik was wel al eerder bij de dokter geweest omdat ik steeds bloedingen had, maar die zei dat ik een scheve baarmoeder had en schreef mij een andere pil voor. Wel apart vond ik toen, maar het zou wel..

Toen ik twee maanden later weer naar de dokter ging zei hij dat ik zwanger was; hij dacht iets van twee maanden.. Toen ik daarna naar het ziekenhuis ging voor een echo zeiden ze dat het al vier maanden was. Een abortus kon nog wel, maar alleen in de Bloemenhove kliniek.

Ik wou nooit kinderen – het leek mij een enorme verantwoordelijkheid, maar toen ik mijn kind op de echo had gezien kon ik ook niet meer tot een abortus besluiten. Ik wist niet of ik daar mee zou kunnen leven. Laat maar komen dacht ik toen. We zien het wel.. Dus stoppen met studie, het huis uit, samenwonen met vriend en vader van het kind en vier maanden later was hij er al.. Achteraf ben ik heel blij dat ik dat toen zo heb gedaan maar op dat moment had ik werkelijk geen idee van de gevolgen. Mijn ouders waren niet boos maar wel heel teleurgesteld en mijn moeder zei meteen dat ik niet op haar hoefde te rekenen om op te passen.

Ondertussen ontkende ik de zwangerschap en het moeder worden eigenlijk nog steeds. Ik wou niet naar zwangerschapsgym en in de wachtzaal bij de vroedvrouw ging ik bewust “normaal” zitten en niet zoals andere vrouwen hangen met de buik vooruit. Tot 6 maanden kon ik mijn gewone spijkerbroek nog aan. De avond voordat hij geboren werd zat ik nog in mijn “oude dorp” in de kroeg en vroegen mensen mij wanneer ik zou bevallen. “Over een maand”, zei ik en dan zeiden ze dat ik dan wel een beetje op moest schieten met groeien.

De bevalling was een drama – de details laat ik maar achterwege. Mijn zoon was prematuur en moest naar het ziekenhuis en ik mocht niet mee. Pas toen hij daar lag kreeg ik een band met hem. Van de vroedvrouw mocht ik hem eerst niet bezoeken, maar dat heb ik gewoon toch gedaan.

Ik weet het.. dit is mijn verhaal en niet dat van Sietske H.  Sietske heeft haar baby’s dood gemaakt en zij moet daarmee leven. Dat is een straf die je je hele leven met je mee draagt. Het besef daarvan komt bij haar waarschijnlijk nu pas.  De hormoonwisselingen en een ongewenste zwangerschap hakken er bij vrouwen heel hard in. Ik wil niks goedpraten, maar ik kan ook niet in haar belevingswereld zien en dan denk ik: 12 jaar afgesneden te zijn van je leven en van de maatschappij is echt een heel lange tijd..

Vast spam, dacht ik nog in mijn onschuld toen ik deze kop in mijn inbox zag: Message from Twitter Support: “We’ve received a DMCA notice regarding your account”

Maar toen ik het mailtje uit nieuwsgierigheid toch even opende stond er dit:

“Hello,

The following material has been removed from your account in response to a DMCA take-down notice:

Tweet: http://twitter.com/Kletskous/status/56132171802480640 – ” Hobo with a Shotgun gets popular fast through BitTorrent: http://ur1.ca/3sxdg – happy for Rutger Hauer! #piratebay #jasoneisener ”

Deze tweet linkte dus gewoon naar een nieuwsbericht op TorrentFreak over Hobo with a Shutgon, de nieuwste film met Rutger Hauer. Nergens, ook niet in het bericht wordt een link gegeven naar een download van de film. Weer eens een voorbeeld van hoe de copyright maffia het Internet censureert.

Via schrijfster @MariaGenova zag ik dit net op Twitter voorbijkomen:

@esterverhoef :
Wordt ’n beetje somber van “fans” die vrolijk rondtwitteren dat ze een eboek van me lezen… #diezijndushartstikkeillegaal

Ik kende Esther Verhoef niet, maar dat ligt aan mij want ze is blijkbaar een zeer succesvol schrijfster en toch wordt ze somber.

Esther denkt waarschijnlijk: “Shit, al die mensen die gratis en voor niks mijn boeken lezen.. hoeveel had ik daar wel niet aan kunnen verdienen?”

Niet onlogisch, maar Esther Verhoef zou het ook anders kunnen bekijken. Zo zou ze kunnen denken:

“Gaaf dat zoveel mensen mijn boeken lezen en gratis reclame voor me maken via Twitter; Wat biedt dit voor mogelijkheden?”

• Wie weet kopen andere mensen nu juist Esther’s boeken wel omdat ze getipt zijn via Twitter. Veel mensen hebben toch nog steeds liever een papieren exemplaar dan een digitaal boek.
• Esther Verhoef zou mensen die haar e-boek “illegaal” lezen, vriendelijk kunnen vragen om een donatie via bijvoorbeeld PayPal of Flattr – voor zover ik weet verdienen schrijvers maar iets van € 1,– per verkocht boek; wie weet leveren donaties net zoveel of zelfs nog meer op.
• Esther Verhoef zou zich kunnen afvragen of het misschien niet lucratiever is om voortaan haar boeken in eigen beheer uit te geven, in plaats van via een uitgever. Ze is al bekend en ze zou haar (e)boeken via haar website kunnen verkopen, gebruik makend van betaalde downloads en bijvoorbeeld Lulu.
• Esther zou een blog kunnen beginnen en de inhoud vrijgeven onder een Creative Commons – licentie om haar naamsbekendheid te vergroten.

Zomaar wat ideeën en er is vast nog meer te bedenken.

De boodschap is:

Accepteer downloaden als een gegeven; legaal of illegaal want er is geen houden aan… Ik weet het, er zijn initiatieven om via wetgeving en censuur het downloaden moeilijker te maken en je kunt er ook voor kiezen om iedereen te gaan vervolgen, want zoals advocaten als Lydia Faltas en @hansbousie zeggen: downloaden van boeken mag toch echt niet.. en zij helpen je daar vast graag bij.

Maar Esther, ik vraag je: Wil je de vrije stroom van informatie en cultuur, die het Internet ons geeft, kapot laten maken in ruil voor rigide handhaving van het auteursrecht tot 70 jaar na jouw dood? Of gaan we op zoek naar creatieve manieren om in jouw en in dat van @mariagenova ’s inkomen te voorzien?

Dat zei Noam Chomsky afgelopen zondag tijdens zijn lezing in de Westerkerk in Amsterdam en ik was daarbij.  Na afloop van de lezing, beantwoordde hij vragen en daarin kwam o.a. aan de orde of hij zichzelf als anarchist beschouwde. Interessant, want die vraag stel ik mijzelf ook vaak.

Maar wat is een anarchist? Daar zijn de meningen over verdeeld want er zijn verschillende vormen van anarchisme.

Voor mij betekent het dat ik gezag of omstandigheden nooit als vanzelfsprekend accepteer. Een opdracht als: “het moet, omdat ik het zeg of omdat ik de baas ben “, slaat bij mij niet aan.  Ik wil weten waarom iets moet, waarom het zo moet en of het misschien ook anders kan.  Als mijn conclusie is dat het nergens op slaat, doe ik het niet of men nu hoog of laag springt.

Logisch dat het niet simpel is om mijn ouders te zijn of mijn baas, maar het kan wel. Kritisch zijn en creatieve oplossingen worden her en der ook best gewaardeerd. Zo hebben de overheid en ik het zelfs  bijna twintig jaar met elkaar uit gehouden. Maar het ouderlijk gezag vervalt op een gegeven moment en voor een baas kies je zelf.

Maar met een Staat is dat een ander verhaal; ik ben Nederlander (of eigenlijk Frysk) en daar heb ik niet voor gekozen; toch moet ik mij aan alle regels die de Nederlandse Staat verzint houden,  of ik het er nu mee eens ben of niet. Dat geldt voor iedereen. De Staat is ongrijpbaar  en onvrijwillig en alleen al daarom zou zij heel erg terughoudend moeten zijn bij het opleggen van verboden en verplichtingen aan de inwoners.

Maar dat is de Staat niet. Zo bepaalt zij dat winkels op zondag dicht moeten, dat kroegen op een bepaalde tijd moeten sluiten, dat kinderen altijd verplicht zijn naar school te gaan, dat alcohol (een hard drug) wel mag, maar andere drugs dan weer niet. De Staat bepaalt ook hoe je moet wonen, zo mag je bijvoorbeeld niet permanent in een caravan of in een primitief hutje wonen, ook al vind je dat zelf prima. De Staat heeft inmiddels zoveel wetten en regeltjes gemaakt, dat niemand er meer zicht op heeft en toch wordt elke Nederlander geacht de wet te kennen…

Toch kan een Staat of een vorm van centrale regulering volgens mij best nut hebben. Dan heb ik het over gemeenschappelijke zaken als het scheppen en reguleren van geld (ruilmiddel) , grondstoffenbeheer en energie, openbaar vervoer, sociale zekerheid, gezondheidszorg en welzijn. Maar laten het nu juist dit soort dingen zijn die de Staat grotendeels heeft verkwanseld  aan de “vrije markt”.

Het  heilige vrije markt denken is  overgewaaid uit de VS. Maar de markt blijkt alleen in zichzelf geïnteresseerd en niet in het gemeenschappelijk belang. Het gaat om winstmaximalisatie voor aandeelhouders en vette bonussen voor bestuurders en management, desnoods ten koste van alles.  Gaat de wereld kapot, dan is dat een jammerlijk bijverschijnsel.

Het kapot gaan van de wereld is zeker geen jammerlijk bijverschijnsel voor welke anarchistische stroming dan ook. In tegendeel! Daarom zegt Noam Chomsky dat iedereen anarchistisch zou moeten zijn. Stel de gevestigde orde altijd ter discussie.  Neem niks voor een gegeven of de waarheid aan en onderzoek het zelf.. Vooral dankzij het (nog vrije)  Internet hebben we nu ook die mogelijkheid.

Hier de volledige lezing en de vragen en antwoorden van Noam Chomsky.

Ik probeerde te reageren op deze blogpost en peiling over de rol van bibliotheken in deze tijd,  maar om een of andere reden lukt dat niet, dus geef ik mijn reactie maar hier:

“De bibliotheek zoals die nu bestaat is ten dode opgeschreven. E-readers worden steeds beter en zeker jongeren raken steeds meer gewend aan digitaal lezen. De voordelen zijn groot: het scheelt een hoop dode bomen, gereis en publicatie en verspreiding zijn stukken goedkoper.  Ook ander fysieke dragers, zoals  de CD en DVD hebben hun langste tijd gehad.

Als alles digitaal is, is er dus weinig reden meer voor een bezoekje aan de bibliotheek of je dat nu leuk of wenselijk vindt of niet.  Maar zoals reageerder Chris Groeneveld zegt: “Het bestaansrecht van de bibliotheek is gelegen in het recht op een vrije onbeperkte toegang tot kennis, wetenschap, cultuur en informatie”.

Is het dus erg dat er steeds minder mensen naar de bibliotheek komen? Nee, want de kans om je doel te realiseren is nooit groter geweest dan nu en je zou dan ook wel gek zijn om daar als bibliotheek niet dankbaar gebruik van te maken.

Maar een belangrijke beperking waar we tegenwoordig mee te maken hebben is drm. Er is daarom een actie onder bibliothecarissen gestart tegen dit soort aanslagen op de vrijheid. Zie daar ook “The Readers Bill of Rights for digital books“.

Een andere beperking is de bizar lange duur van het auteursrecht; tegenwoordig tot zelfs 70 jaar na de dood van de maker. Gelukkig zijn er inmiddels initiatieven als Creative Commons, die een uitweg bieden.

Daar liggen uitdagingen voor de bibliotheken. Ga terug naar je oorspronkelijke doelstelling en dan zal de bibliotheek over 50 jaar nog zeker bestaan. Niet in zijn huidige vorm, maar wel als gewaardeerd bewaker van de toegang tot het recht op een vrije onbeperkte toegang tot kennis, wetenschap, cultuur en informatie.”

The War on Drugs, The War on Terror en dan nu weer The Global Information War. Nooit worden ze in de VS moe van oorlog en vaak doen wij vrolijk mee. Vroeger had je oorlog tegen een land en dat was het dan, maar tegenwoordig kan er oorlog tegen van alles en nog wat gevoerd worden. Waarom is dat?

Oorlog scoort blijkbaar. Als je oorlog roept  krijg je geld om de oorlog te bestrijden. Want oorlog is gevaarlijk! Dat geld moet wel door de belastingbetaler (ons) worden opgebracht, maar dat doen wij braaf zolang wij maar denken dat het echt gevaarlijk is en dat we veiliger zijn als er wordt gestreden tegen de “vijand”. Dat geld wordt  opgemaakt door allerlei grote bedrijven die wel brood zien in al deze oorlogen en die de overheid tegelijkertijd adviseren over al deze gevaren..

Maar zou de wereld echt veiliger en beter zijn door The War on Drugs? Ik denk het niet; in tegendeel eigenlijk. Als drugs gelegaliseerd zouden worden, zou de criminaliteit en de maffia die er nu mee verbonden zijn, verdwijnen, Af en toen zou er eens iemand overlijden aan een overdosis van het een of ander, maar daarmee heb je het dan wel gehad. Alleen al in de VS zit nu een op de honderd Amerikanen in de (geprivatiseerde) gevangenissen vanwege een drugs gerelateerde misdaad, werken er misschien wel net zoveel aan de bestrijding ervan, vallen er duizenden doden door de criminaliteit en slechte drugs en toch gaat die oorlog maar door.

The War on Terror is ook zo’n illusie. Officieel zitten we in Afghanistan achter Bin Laden aan, maar die is hoogstwaarschijnlijk al lang dood, dus dan doen we maar Al Qaeda of anders de Taliban.  En natuurlijk staan er altijd wel ergens nieuwe terroristen op, zodat we ook deze oorlog tot aan het einde der tijden kunnen voeren. Ondertussen kost die hele oorlog hoogst waarschijnlijk veel meer mensenlevens, dan er ooit door terreuraanslagen zouden vallen,  nog afgezien van hoeveel geld hierin omgaat.

En nu krijgen we daar dan weer The Global Information War bij. We gaan dus een oorlog beginnen tegen vrije informatie, want propaganda blijkt steeds minder te werken. “Wat vervelend; hoe moeten wij dan de burgers eronder houden”,  vragen “Big Business” en  de Staat zich vertwijfeld af. De mensen kijken zomaar naar Al Jazeera en lezen allerlei informatie op het Internet, zoals bijvoorbeeld wordt gelekt door Wikileaks. Hoe lang willen ze dan nog betalen voor The War on Drugs of The War on Terror? Dat gedoe moeten we natuurlijk niet hebben..  We mogen dus nu een oorlog betalen tegen onszelf.