Piratenpartij – what’s in a name?
Op mijn vorige blogpost over de Piratenpartij, reageerde Werner met de opmerking dat hij moeite heeft met de naam want piraten dat zijn toch slechterikken, maar is dat zo?
Als ik op Wikipedia kijk, staat daar het volgende: Een
= een
- Zeerover, een misdadige zeevaarder
- Radiopiraat, iemand die zonder zendvergunning uitzendt
- Piratenmuziek, een door radiopiraten populair gemaakte vorm van het levenslied
- Piraterij (intellectuele eigendomsrechten), een veelgebruikte term om auteursrechtenschending aan te duiden
Bij de Piratenpartij gaat het om de laatste uitleg; “piraten” hebben deze benaming niet zelf bedacht, maar die is afkomstig van de copyright industrie, die graag met dit soort termen smijt om toch maar duidelijk te maken wat dit voor afschuwelijke criminelen zijn.. De zogenaamde piraten hebben deze benaming later zelf als een soort van geuzennaam geadopteerd.
Of dat slim is? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat het huidig auteursrecht moet worden aangepast aan de digitale tijd omdat het gewoonweg niet meer houdbaar is. Er moeten andere manieren komen om makers te belonen voor het werk wat ze doen, maar er moet ook bescherming komen voor de fans en de promotors van het werk van de makers. Zij moeten niet weggezet worden als criminelen en bedreigd worden met hoge boetes of zelfs gevangenisstraf, want dat verdienen ze niet..
Iedere schrijver, iedere muzikant wil graag dat zijn werk zoveel mogelijk gelezen en gehoord wordt en het Internet biedt prachtige mogelijkheden, voor het tegen lage kosten publiceren en verspreiden van hun werk. Mond tot mond reclame is nog steeds een van de beste manieren van promotie en zeker de creatievelingen kunnen daarvan profiteren. Contact leggen met fans is gemakkelijker dan ooit en dan wil je toch niet je fans tegen je keren?
Wie er een stapje terug zal moeten doen is de copyright maffia; Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.. Er is in de vorige eeuw een enorme industrie ontstaan die profiteert van het werk van de anderen. Die industrie heeft ervoor gezorgd dat de makers zelf vaak met een fooi worden afgescheept en zij zelf het grootste deel van de winsten opstrijken. Dat heeft er ook toe geleid dat er een enorme verschraling is ontstaan in het aanbod, want de uitgevers bepalen wel wat goed voor ons is. Verreweg de meeste boeken bereiken nooit de boekwinkel en de meeste muziek wordt nooit op de radio gedraaid..
Door computers en Internet zijn de makers nu veel minder afhankelijk van de copyright maffia. Wil een uitgever je boek niet publiceren? Prima, dan publiceer je het gewoon zelf als gratis of betaald e-boek. Je muziek gooi je op Jamendo, YouTube en MySpace en klaar is Kees. Klinkt iets simpeler dan het is, maar hier komt het in grote lijnen wel op neer. Als de copyright industrie nog iets toe wil voegen, dan zullen ze zich in dienst moeten stellen van de makers, in plaats van zoals ze zich nu opstellen, als hun bazen..
Maar ja, dit verhaal begon met de Piratenpartij en daar moet het ook mee eindigen. Ik denk dat het kunnen/mogen delen en verspreiden van kennis, informatie en creatief werk essentieel is voor de ontwikkeling van onze wereld en dat dat universele belang boven het eigendomsrecht moet gaan. Daarom hoop ik dat deze partij in ieder geval de kans krijgt om mee te doen aan de verkiezingen en daarvoor zijn per kiesdistricht maar 30 stemmen nodig. Niet zoveel, dus voor 27 april op naar het gemeentehuis..
Tot slot nog graag jullie aandacht voor dit filmpje: When Copyright Goes Bad: