Er is de laatste tijd veel te doen over affiliate marketing en affiliate netwerken. Niet altijd positief, maar wel duidelijk is dat affiliate marketing een enorme groeimarkt is. Affiliate marketing is eigenlijk niks anders dan het promoten van de producten of diensten van iemand anders, meestal door het plaatsen van links of banners op de eigen website, maar ook wel via Google AdWords campagnes en/of e-mail marketing. Bij resultaat staat daar een vergoeding tegenover. Dat resultaat kan zijn een klik naar een website van de aanbieder, een lead zoals bijvoorbeeld het invullen van een online formulier voor een hypotheek aanvraag of een verkoop van een product of dienst die verkocht worden via een promotie campagne door de affiliate.Op Marketingfacts werd het laatst vergeleken met het geven van een vergoeding aan een taxichauffeur die een klant bij het vroegere Yab Yum afzet. Een beetje een ranzige vergelijking, maar wel simpel te begrijpen voor iemand die niks van het onderwerp afweet.

Zelf denk ik dat affiliate marketing veel potentie heeft, zowel voor affilates als voor bedrijven om er hun omzet mee te vergroten.  Professionele marketiers doen er vaak wat lacherig over, maar dat komt misschien doordat ze het als een bedreiging zien van hun professie. Het is niet voor niks dat grote bedrijven zoals Wehkamp, Bol, Dell en een groot deel van de reiswereld al jaren succesvol investeren in deze vorm van marketing.

Als je als bedrijf affiliate marketing wilt inzetten heb je een aantal  opties:

Je zet zelf een affiliate programma op of je stapt naar een affiliate netwerk. De derde mogelijkheid is het inschakelen van een tussenpersoon die het voor je regelt. Omdat ik van dit laatste  onvoldoende kennis  heb, ga ik daar verder niet op in.

Zelf regelen:

Als je het zelf wilt regelen heb je software nodig om op je website te installeren. Hiervoor zijn kant en klare scripts beschikbaar of je kunt het laten ontwerpen/aanpassen door een website ontwikkelaar. Je zult dan ook zelf affiliates moeten werven  die zin hebben om je product of dienst te promoten, terwijl bij het netwerk al een groot aantal affiliates zijn aangesloten. Bovendien moet je zelf de communicatie met-  en de  betalingen aan de affiliates regelen.

Voor de meeste bedrijven zal dit geen optie zijn en  zij kunnen kiezen voor een affiliate netwerk dat dit werk voor hen overneemt. Het affiliate netwerk fungeert dan als tussenpersoon tussen de affiliates en de bedrijven. De provisie die de bedrijven bieden wordt gedeeld tussen de netwerken en de affiliates. Het netwerk handelt de administratie af en de meeste contacten met de affilates.

Aan bedrijven die zich oriënteren op de vraag of ze affiliate marketing willen inzetten, wil ik een aantal dingen meegeven:

Moet ik affiliate marketing gaan inzetten als onderdeel van mijn marketingstrategie?

Persoonlijk denk ik dat affiliate marketing voor de meeste bedrijven een goede techniek is om meer omzet te maken.  De kosten en risico´s zijn relatief laag en als je helemaal geen risico wilt, kun je ervoor kiezen om alleen te betalen bij een sale, zodat het eigenlijk altijd uit kan. Je moet je wel vooraf realiseren dat het inzetten van affiliates kan leiden tot een plotselinge groei van de verkopen en die moet je wel op kunnen vangen.

Wie zijn de affiliates die aangesloten zijn bij de netwerken?

Affiliates zijn mensen die mogelijkheden zien in het verdienen van geld via het Internet, concreet via affiliate marketing.  Sommigen zien het als een interessante bijverdienste en anderen maken er hun broodwinning van of denken die ervan te maken. De meesten onderschatten vooraf hoe lastig het is en en veel daarvan haken na een tijdje teleurgesteld af, maar een klein en groeiend deel is zeer succesvol en professioneel.

Hoe ga je om affiliates?

Benader ze alsof ze allemaal succesvol zijn. Professionele affiliates zien zichzelf als een – weliswaar bescheiden – partner/promotor van het bedrijf. Ze doen werk voor het bedrijf en krijgen daarvoor bij resultaat betaald, terwijl de gezagsverhouding ontbreekt.  Stel je wilt als bedrijf een bepaalde actie promoten en daar affiliates bij betrekken dan is het goed om ze daarvan op de hoogte te stellen, maar wel op een professionele en respectvolle manier.

Zo kreeg ik van de week een e-mail van een nieuwe partner van een van de affiliate netwerken,  met de volgende inhoud:

¨Beste Affiliate,

Dank voor uw aanmelding om mee te doen met de Vaderdag-actie van …
Vaderdag is op 15 juni en we hebben dus nog 1 week de tijd om een leuke omzet te maken met de unieke en originele actie.

Speciaal voor u en deze actie hebben we leuke banners ontworpen  en een actie voor onze affiliates. Want iedereen die meedoet aan deze actie krijgt naar keuze een vaderdag cadeaubon voor een .. of een ..

U hoeft alleen maar een mail te sturen aan .. onder vermelding van uw accountnaam bij ¨het affiliate netwerk¨  en de link waar we de vaderdag-actie op uw website kunnen terugvinden. En vergeet niet te vermelden welke … u op uw cadeaubon wilt hebben en waar we die heen moeten sturen!

Deze actie sluit op donderdag 12 juni om 24:00 uur. Vrijdag worden alle ontvangen mails verwerkt en worden de cadeaubonnen aan u toegestuurd. Op tijd voor vaderdag dus!

Kortom, een reminder voor deze actie en de leuke verdienste die u kunt scoren met deze actie. Via uw website of door middel van mail, text-ads of banner. Aan u de keus. Een leuke kennismaking voor verdere samenwerking. Maar daarover hoort u spoedig meer…

Met vriendelijke groeten,¨

Tja ik weet het niet maar als affiliate voel ik me in ieder geval hierdoor als een onbenul behandeld. Zeker geen leuke kennismaking, laat staan een uitnodiging tot verdere samenwerking. Alsjeblieft zeg..

Beter is het om de correspondentie uitnodigend te houden, maar wel  zakelijk en respectvol.

Hoe kun je beïnvloeden op welke websites affiliate links naar je bedrijf komen te staan?

Als bedrijf kun je er voor kiezen om iedere aanmelding voor iedere website apart goed te keuren. Als je daarvoor kiest, zorg er dan voor dat het goedkeuringsproces snel verloopt, het liefst nog dezelfde dag en bij voorkeur binnen een uur. Zoals veel anderen, heb ik zelf ook meerdere websites waarop ik gebruik maak van affiliate marketing. Deze sites probeer ik op een gestructureerde manier regelmatig te onderhouden. Als onderdeel van dat proces, loop ik ook door de affiliate netwerken en bekijk ik of er geschikte aanbieders zijn om voor te adverteren. Als dat zo is, meld ik me aan maar regelmatig hoor ik dan dagen of zelfs weken niks. Erg frustrerend en niet productief.

Het is logisch dat je als bedrijf niet zonder meer aan iedere site gelinkt wilt worden, maar er is ook een tussenweg. Affliate netwerken hebben vaak methodes, waarbij je aan kunt geven op wat voor sites je niet gelinkt wilt worden, zoals bijvoorbeeld erotische sites. Een netwerk als TradeTracker heeft dat selectieproces volgens mij op dit moment het beste voor elkaar. Als ik me daar bij een nieuw programma aanmeldt, wordt dit vrijwel altijd direct goedgekeurd en dat werkt  verreweg het prettigst.

Goedkeuring kliks, leads en sales:

Veel bedrijven kiezen er voor om zelf alle kliks, leads en sales goed te keuren. Voor sales is dat logisch, omdat kopers een bedenktijd hebben, maar toch duurt het soms maanden voordat een lead of sale wordt gekeurd en dat is voor affiliates niet bepaald motiverend, zeker niet als er na maanden, zonder opgaaf van redenen een afkeuring wordt gegeven.

Is affiliate marketing betrouwbaar?

Een lastige vraag. Ik ga ervan uit dat de meeste affiliates te goeder trouw zijn, maar zoals overal is er kaf onder het koren. Hierover verscheen laatst een kritisch artikel van Paul Schoenmaker van Affiliate Blog, met een opvolging op Marketingfacts. O.a. naar aanleiding hiervan zijn er op dit moment  plannen in ontwikkeling voor een brancheorganisatie. 

Wat is het beste affiliate netwerk?

Een lastige vraag omdat ik zelf alleen maar als affiliate bij verschillende netwerken ben aangesloten en niet als adverteerder. Toch zijn ervaringen van affiliates natuurlijk ook belangrijk bij de beantwoording van deze vraag, dus zal ik toch een poging doen:

TradeTracker:

Van de affiliate netwerken, waar ik mee werk heeft TradeTracker het meest gevarieerde aanbod.  Dit kom waarschijnlijk door de lage drempel om in te stappen. TradeTracker werkt op basis van no cure no pay. Adverteerders betalen dus pas bij daadwerkelijk resultaat. (Hiernaast wordt waarschijnlijk wel een vergoeding voor de software licentie gevraagd, maar helaas heb ik van TradeTracker geen reactie gehad op een verzoek om meer informatie).

TradeTracker heeft ook een eigen systeem ontwikkeld waarbij adverteerders kunnen aangeven op welke websites zij al dan niet willen adverteren. Voor affiliates is dat erg prettig omdat je vrijwel altijd meteen na aanmelding bij een programma met adverteren kunt beginnen.

Een overzichtelijke website, vaak nieuwe en verrassende aanbieders, een gemakkelijke manier om links te maken, niet iedere keer op goedkeuring van een aanbieder hoeven te wachten, inzichtelijke statistieken en je krijgt bij iedere omzet een e-mail van ze. Vooral dit laatste vind ik belangrijk en volgens mij biedt TradeTracker dit als enige.

Wat TradeTracker ook als enige biedt is een zogenaamd 2-tier programma. Dat wil zeggen dat als een affiliate een andere affiliate aanmeldt bij TradeTracker, hij zij een provisie krijgt over de toekomstige omzet van de tweede affiliate.

M4N

Bij M4N hebben ze een prima helpdesk maar de statistieken en de web interface  zijn minder inzichtelijk dan die van TradeTracker. Het aantal adverteerders ligt ook niet zo hoog en het aanbod is over het algemeen een beetje saai. Sinds kort moet je bij M4N ook nog aan ieder bedrijf  apart per e-mail toestemming vragen om affiliate voor ze te mogen worden en de reacties daarop komen vaak niet snel.  Het voordeel van M4N is dat ze een forum hebben waar affiliates en aanbieders met elkaar contact kunnen hebben. Een ander belangrijk pluspunt is dat M4N een degelijke en betrouwbare indruk maakt, voor zover ik in de contacten heb ondervonden. M4N werkt ook op basis van no cure, no pay voor de adverteerder.

Daysycon:

Daisycon, voorheen affiliates.nl en kliks.nl heeft een eenvoudig systeem, goede statistieken, een groot (ruim 400),  maar wat smal aanbod (voornamelijk reizen, dating, mode en abonnementen.  Irritant is dat je de laatste tijd op hun website steeds wordt uitgelogd als je een tijdje niet actief bent. De tarieven voor bedrijven zijn alleen op aanvraag beschikbaar.

Testnet:

Testnet richt zich vooral op proefabonnementen, proefproducten, prijsvragen e.d. De website en statistieken zitten redelijk in elkaar. De tarieven voor bedrijven zijn alleen op aanvraag beschikbaar.

TradeDoubler vind ik persoonlijk een ramp, maar anderzijds is het een grote internationale speler en ik weet dat er ook affiliates zijn die hier heel tevreden over zijn.  Bij mij gebeurt regelmatig dat ik ongevraagd een uitnodiging krijg voor een bepaald programma en dan een paar weken later ineens bericht krijg dat het bedrijf de samenwerking heeft beëindigd.  Zonder enige opgaaf van reden. Vaak zelfs zonder dat ik er nog iets mee gedaan heb. Gelukkig maar want als dat wel het geval is, moet ik vervolgens weer aan de slag om alle promotiemateriaal te verwijderen.  De website van TradeDoubler vind ik erg onoverzichtelijk  en de affiliate links die je op je site moet plaatsen  zijn vaak alleen in Javascript en vanwege de onveiligheid daarvan, werk ik daar niet graag mee. Tekstlinks zijn vaak niet beschikbaar of onvindbaar.

Tot slot:

Ik heb dit geschreven op basis van mijn persoonlijke ervaringen en vanuit het perspectief van de affiliates. Niet alle Nederlandse netwerken zijn meegenomen omdat ik daar geen of onvoldoende ervaring mee heb. Wel ben ik benieuwd naar ervaringen van adverteerders en affiliates met de hier al dan niet besproken affiliate netwerken.

Zeker vier landen hebben bezwaar gemaakt tegen de ISO certificering van OOXML, het bestandsformaat van Microsoft en het zijn vooral opkomende markten, zoals India, Brazilie en Zuid-Afrika.

De verhalen over wat er gebeurd is  zijn niet mis en zijn ook hier al regelmatig aan de orde geweest.  En nu kwam ik deze open brief tegen van professor Deepak Phatak van het Indiase Instituut voor Technologie in Bombay die zitting had in de commissie die voor India de ISO-certificering moest behandelen. De man heeft twee maanden gewacht om zijn boosheid wat te laten zakken voordat hij de brief heeft geschreven.

Deze Indiase commissie heeft de standaard uitgebreid bestudeerd en had aanvankelijk zo´n 200 bezwaren. In samenwerking met Microsoft zijn daarvan uiteindelijk ruim 100 opgelost. Maar in augustus 2007 bleek dat er op 82 punten nog steeds problemen met de standaard waren en dat de commissie dus tegen goedkeuring zou stemmen als deze problemen niet zouden worden opgelost.  Deze commentaren zouden behandeld worden tijdens de vergadering in Geneve in maart van dit jaar, samen met de ongeveer 1000 commentaren van andere landen.

Tijdens die vergadering bleek dat 5 dagen lang niet voldoende waren om alle commentaren allemaal inhoudelijk te behandelen.  Een paar problemen werden wel behandeld en vervolgens werden alle andere commentaren op een hoop gegooid en mocht men voor of tegen de goedkeuring van OOXML stemmen. 6 landen stemden voor, 4 tegen en 18 landen onthielden zich van stemming. OOXML had daarmee voldoende stemmen behaald om goedgekeurd te worden als standaard omdat de onthoudingen niet meetellen in de uitslag.

Een bizar detail is dat de commentaren die wel zijn behandeld inmiddels nog steeds niet zijn verwerkt en gepubliceerd in de nieuwe vorm en dat terwijl de publicatietermijn en zelfs al de  bezwaartermijn zijn verlopen. Waar nu precies bezwaar tegen kan worden gemaakt, weet dus niemand.

Toen in maart bleek dat de Indiase commissie het standpunt niet zou veranderen ging Microsoft achter de rug om van de commissie lobbyen bij de Indiase departementen en de regering. Daarbij beweerden ze dat een aantal van de organisaties die in de commissie vertegenwoordigd zijn een vooringenomen standpunt zouden hebben tegen OOXML omdat ze ook zitting hebben in de organisatie die bezig is met  het open document formaat (ODF). Dit aspect was nooit eerder door Microsoft naar voren gebracht terwijl dat al die tijd bekend was en Microsoft bij vele voorgaande besprekingen aanwezig was.

Ook beweerde Microsoft dat een nee tegen OOXML tegen het nationale belang van India zou ingaan en in feite dus dat de Indiase commissie tegen het nationale belang zou zijn en oefende druk uit om de Indiase regering het besluit van de commissie te laten overrulen.

Hoog spel van Microsoft en in India bleek men daar gelukkig niet vatbaar voor. Je schaamt je haast om in een land als Nederland te wonen waar de moed niet aanwezig is om nee te zeggen.

De professor heeft er vele slapeloze nachten van gehad en voelt zich  niet alleen persoonlijk beledigd maar vindt ook  dat de goede naam van zijn inistituut door het slijk is gehaald. Het Instituut wacht nog steeds op excuses van Microsoft maar kan daar waarschijnlijk nog heel lang op wachten.

Het ISO heeft nu  één maand om de bezwaarschriften te bekijken en om een compromis te bereiken met de organisaties voor standaardisatie in de bezwaar makende landen. Wordt dat compromis niet bereikt dan worden de bezwaarschriften doorgespeeld aan de Standards Management Board bij IEC en de Technical Management Board (TMB) bij ISO, die een oplossing zullen zoeken.

Afwachten dus maar weer. Microsoft zelf maakt zich intussen steeds ongeloofwaardiger. Ze hebben nu toegezegd dat Office 2007 wel ODF zal ondersteunen maar niet het eigen OOXML. Kunnen jullie het nog volgen?

Terug van een weekje Kreta. De reis ernaar toe had ik in een spontane opwelling geboekt, zonder diepgravend onderzoek. Ik wist dat Kreta een eiland bij Griekenland was, maar daar hield het zo ongeveer mee op.

De reis – een vliegreis met appartement – was geboekt bij D-reizen. D-reizen had de reis vervolgens weer ingekocht bij  Marysol en later bleek dat Sunweb er ook nog iets mee te maken had.  Wat ik mij vooraf totaal niet had gerealiseerd was dat het om een nogal georganiseerde reis ging. Er ging een hostess mee in het vliegtuig en toen we aankwamen op Heraklion bleek er een bus geregeld te zijn naar het appartement in Chersonissos. Een bus vol Nederlanders..

Tot aan het eind van de eerste avond had ik nog maar twee Grieken ontmoet, waarvan er een Nederlands sprak en de ander in opleiding was. Janos en Giorgos. Janos en Giorgos werken in de bar bij het appartement. Giorgos is getrouwd met Sandra, een erg aardige Nederlandse en op het menu van de bar staan: het Nederlands ontbijt: twee gebakken eitjes met brood,  spek, verse jus en koffie, het ¨Grieks¨ ontbijt: een tosti met verse jus en koffie en verder  frikandellen, kroketten, patat en bitterballen.

Niet bepaald was ik mij voorstelde bij een vakantie in Griekenland, maar goed. Het appartement was voor ons perfect. Een woonkamer, slaapkamer, keuken en badkamer en twee balkons, waarvan een met uitzicht op zee. Chersonissos bleek ook verder een vrijwel volledig Nederlands – Engelse enclave en super toeristisch. De meeste bars en eetgelegenheden boden live de oefenwedstrijden van het Nederlands elftal op groot scherm en er is een snackbar met de poetische naam ¨Friet van Piet¨. Ons  geluk was dat er nog vrij weinig toeristen waren of zoals de eigenaresse van het beste restaurant in Chersonissos zei; ¨jullie zijn net op tijd, volgende week komen de hooligans¨.

Dat beste restaurant – Taverna Avli –  hadden we bij toeval gevonden.  De meeste eetgelegenheden in Chersonissos zijn volledig afgestemd op toeristen. Het menu bestaat meestal uit een combinatie van bitterballen, english of continental breakfast en souflaki. De proppers proberen je overal naar binnen te praten en op een of andere manier ben ik daar allergisch voor.

Toevallig had ik gezien dat er ergens een Indiaas restaurant was en dus besloten we  maar om daar eens een kijkje te gaan nemen. Gelukkig was dit restaurant dicht en bleek erachter, een authentiek Grieks restaurant verscholen te zitten. Giorgos en Janos bevestigden later dat we een van de beste plekken in Chersonissos hadden gevonden; daar waar ze aan het eind van het seizoen ook hun eigen vrouw mee naar toenemen.

Op Kreta zijn geen treinen, maar wel veel bussen. De bussen van het openbaar vervoer zijn modern – moderner dan hier in Nederland – en natuurlijk allemaal voorzien van airco. Het enige eigenaardige is dat ze niet altijd stoppen bij de bushalte. Als ze op de startplaats al vol zitten, stapt de kaartjesverkoper uit en rijden ze gewoon door, ook al zijn er onderweg plekken vrij gekomen. Daardoor kan het dus wel eens even duren voordat je in de bus zit. Vandaar dat we ook pas om 14.30 aankwamen bij Knossos wat rond deze tijd al om 15.00 uur dicht gaat (in het hoogseizoen om 19.00 uur).

De volgende dag dus maar een auto gehuurd. Een auto huren kon ook via Sunweb, net als het boeken van allerlei excursies. Maar na wat lokaal onderzoek bleek de auto via Sunweb ongeveer twee keer zo duur te zijn als direct via de lokale verhuurbedrijven, die daar in grote getale aanwezig zijn. Hetzelfde geldt waarschijnlijk voor de excursies.

Met de auto zijn we toen een paar dagen het eiland rondgereisd. Prachtige bergen, natuur, berggeiten, schapen, slangen en soms erg smalle en stijle berg- en kustweggetjes, die van asfalt overgingen in zandpaden. Vooral de zuidkust met plaatsjes als Mirtos en de vroegere hippie kolonie Matala was erg mooi. Vooral omdat het daar nog een stuk minder toeristisch is dan de noordoostkust.

Het verkeer lijkt op het eerste gezicht vrij chaotisch, vooral in Heraklion. Alles door elkaar, brommertjes, scooters, motors, bussen en auto´s maar het gaat allemaal erg gemoedelijk. Iedereen lost het wel met elkaar op en daardoor is het veel minder gestressed dan in Nederland.  De verkeersborden begrepen wij niet altijd, maar dat doen de eilanders zelf ook niet. Dubbel parkeren aan straten met een parkeerverbod is doodnormaal en op het platteland zijn veel verkeersborden kapot geschoten.  In de bergen was het rustig en toen we ergens kwamen bij een wegblokkade, stond er gewoon een mannetje die de blokkade voor ons aan de kant zette, zodat we weer door konden rijden.

Brommers mogen er nog lekker zonder helm rondrijden en de meesten deden dat ook. Verder zagen we veel halfafgebouwde gebouwen onder het motto van als we weer geld hebben, maken we het wel af. Vaak was de benedenverdieping wel bewoond, maar de bovenverdieping nog lang niet klaar. Niemand kennelijk, die zich daar druk over maakt.

Aan de zuidkust staan veel kassen, met tomatenplanten, komkommers e.d. De kassen staan schots en scheef op de rotsen of langs de kust. Ze zijn niet van glas maar van plastic. Van welstandscommissies of rooilijnen heeft op Kreta kennelijk nog nooit iemand gehoord.

Zwerfkatten en – honden zijn op Kreta heel normaal. Ze worden niet zoals hier gevangen door de katten- en hondenmeppers en opgepakt en daarna vermoord in het asiel als ze niet op tijd worden afgehaald. De meesten waren in redelijk tot goede conditie. Sommige niet en die overleven het misschien ook niet.

In vergelijking met het overgereguleerde Nederland is Kreta een verademing en wij hebben er een prima vakantie gehad Met speciale dank aan Sandra, Jorgos en Janos van Tina Maria Zanik.

Tip: Deze reis is o.a. te boeken via Sunweb.

Steeds meer applicaties worden online aangeboden. Voordeel is dat je niks meer hoeft te downloaden naar je PC, dat je gemakkelijk uit kunt wisselen met anderen en dat je ook minder opslagcapaciteit nodig hebt omdat de content op de servers van de aanbieders wordt bewaard. Bekende voorbeelden zijn bijvoorbeeld Google Docs en Facebook.

Dat lijkt allemaal reuze handig en dat kan het ook wel eens zijn maar er zitten ook gevaren aan. Zo kwam ik net de website Conversation Exchange tegen hier bij  KillerStartUps. Daar kunnen mensen die een taal willen leren met elkaar chatten. Leuk idee dacht ik in eerste instantie, totdat ik de voorwaarden zag.

Daar staat o.a. in: ¨Any content you submit or publish to ConversationExchange.com becomes the property of ConversationExchange.com. This includes but is not limited to ideas, concepts, designs, language phrases, translations.¨

Ok, dus stel je hebt een lumineus idee voor een bedrijf, babbelt daar wat over met iemand die je via deze site hebt gevonden en vervolgens mag je het dus niet meer uitvoeren want het idee is eigendom van Conversation Exchange geworden. Of je hebt een ontwerp gemaakt voor een website en laat dat even zien aan je chatmaatje, dan heb je pech want het ontwerp is nu van Conversation Exchange. Een leuk liedje gemaakt? Fijn, lever maar in bij Conversation Exchange.

Bah, wat een narigheid allemaal. Niet doen dus of in ieder geval heel goed de kleine lettertjes lezen!

Overigens heb ik er bij KillerStartUps ook commentaar op gegeven in de reacties maar dat is helaas op miraculeuze wijze verdwenen.

Dan nog even heel iets anders. Kletskous is na enige maanden van afwezigheid weer terug in de Marketing Top 100 (op nr. 80). Dat komt vooral door een hogere Google Pagerank maar ook door jullie stemmen. Bedankt allemaal! Stemmen mag iedere maand hier op Marketingfacts .

Er zijn mensen en bedrijven die denken dat vrije software anti-kapitalistisch is. Arno Wingen die hier op het blog van Karel Geenen op mij reageert, is zo te zien een van hen.

Maar het is onzin en er zijn dan ook flink wat beursgenoteerde bedrijven, zoals Google en IBM die goud geld verdienen aan vrije software en er ook flink in investeren. Dat doen ze niet uit idealisme maar omdat ze er geld mee kunnen verdienen.

Ook de meeste ontwikkelaars doen het niet uit liefdadadigheid. Veel worden er gewoon betaald en anderen doen het omdat ze zelf een bepaalde oplossing nodig hebben. Door die samen met anderen te ontwikkelen, is die oplossing natuurlijk vaak sneller klaar en beter, dan wanneer ze het alleen doen.

Zelfs advocaten verdienen aan vrije software. Het bekendste voorbeeld is Eben Moglen. Hij heeft het Software Freedom Lawcentre opgericht en dat klaagt bedrijven aan die misbruik maken van software die onder een vrije licentie beschikbaar is gesteld.

Bij vrije software draait het om het delen van kennis, leveranciers onafhankelijkheid en vrije meningsuiting. Zaken die de rechtgeaarde kapitalist toch uit het hart gegrepen moeten zijn, denk ik zo.

Iemands computer hacken (van afstand inbreken in het systeem)  is in Nederland strafbaar, maar kennelijk staat de politie boven de wet want die hackt er lustig op los in de  computers van verdachten. Dat doen ze waarschijnlijk door de systemen te besmetten met trojans en spyware, iets wat volgens mij ook niet mag.

Bovendien is het de vraag waar dit voor nodig is want de politie kan allerlei informatie, zoals chat- en e-mail verkeer al opeisen van de providers.

Zorgelijke ontwikkelingen, temeer daar je tegenwoordig in dit land al opgepakt kunt worden voor het maken van tekeningen. Hier leek de politiek zich nog enigzins over op te winden, maar het hacken van computers wordt volgens een rondje partijen,  gedaan door Brenno de Winter van Webwereld, niet als een probleem gezien.

Onze privacy komt steeds meer in het gedrang. Uit een poll op het Ubuntu forum blijkt dat privacy overwegingen voor  55%  van de gebruikers de belangrijkste reden zijn om Linux te gebruiken. Helaas is het op het Nederlandse Ubuntu forum  verboden om over politiek te  praten, dus tot een echte discussie komt het niet.

Dat mag wel op Webwereld en Tweakers en ook daar blijkt dat verreweg de meeste mensen het hacken van systemen door het te besmetten met virussen en spyware door de politie afkeuren. Het zou de politiek dan ook sieren om deze signalen serieus te nemen.

Vandaag was de release party van de nieuwste versie van Ubuntu, ¨The Hardy Heron¨ in Amsterdam. Helaas is er van sponsoring en het leveren van laptops door Mingos uiteindelijk niks terecht gekomen. Blijkbaar was er een grote sponsor vis aan de haak geslagen en liet de organisatie het toen naar ons toe  afweten, todat het uiteindelijk te laat was om het nog  fatsoenlijk te kunnen regelen.

Maar goed, ik had er al een vakantie voor verzet, dus genoeg reden om er alsnog naar toe te gaan 🙂

De eerste presentatie die ik bijwoonde was die van Dirk Schouten, een collega van het open source ambassadeur project bij Gendo. Dirk werkt bij de Rosa Boekdrukker school in Amsterdam en doet daar bijzondere dingen voor het basisonderwijs. Hij begon met de vraag of meer mensen er problemen hebben om goed uit te leggen aan anderen wat open source en open standaarden nu precies zijn. Veel aanwezigen in de zaal konden dat beamen.

Maar gelukkig had Dirk daar een oplossing voor. Dirk koopt zijn brood namelijk bij bakker Hartog in Amsterdam en dat is een open source broodbakker. Hartog geeft namelijk bij het brood ook het recept. In dat recept staan natuurlijk de ingredienten (de source) en de hoeveelheden in open standaarden.

Dit is het recept voor het volkorenbrood van Hartog:

• 500 gram volkorenmeeel
• 10 gram zout
• 3 dl water
• 20 gram gist

Het voordeel hiervan is dat je dus precies weet wat en hoeveel  je binnenkrijgt. Het vrijgeven van het recept leidt er kennelijk niet toe dat iedereen zijn eigen brood gaat bakken,  want bij Hartog staan altijd rijen voor de deur.

Daarna ging Dirk in op projecten die vanuit zijn school worden ontwikkeld op het gebied van open source software. Dat zijn:

Server@school

Server software, speciaal ontwikkeld voor basisscholen en gebasserd op OpenNA Linux. Dit is een gezamenlijk project van Dirk Schouten en Peter Fokker.

Site@school

Een speciaal voor het basisonderwijs ontwikkeld content management systeem om een website voor de school mee te maken. Dit project is erg succesvol en de software wordt inmiddels wereldwijd door basisscholen gebruikt en is in 18 talen vertaald . Uitgangspunt is dat het zo eenvoudig mogelijk moet zijn omdat er meestal bij basisscholen weinig ICT kennis beschikbaar is. Bovendien is het tot in de puntjes gedocumenteerd.

Strict.nu

Dirk zit bepaald niet stil en inmiddels is er ook een gebruikersvereniging opgericht van scholen die gebruik maken van server@school en ook verder samen willen werken aan het ontwikkelen van open source software en open content voor het basisonderwijs. De vereniging heeft nog niet heel veel leden maar groeit gestaag. Als Friezin vind ik het mooi natuurlijk om te zien dat er inmiddels ook een Friese basisschool is aangesloten.

Ik vind het een prachtig initatief en wat mij betreft krijgt Dirk het binnenkort nog veel drukker!

De volgende presentatie die ik bijwoonde was die van Brenno de Winter. Brenno is journalist en schrijft o.a.  voor Webwereld. Hij heeft o.a. de onthulling van de geheime documenten over de aanbesteding Goud op zijn naam staan, waaruit duidelijk werd dat de aanbesteding van het Rijk voor de nieuwe desktop is toegeschreven naar het Windows platform in plaats van naar open source en open standaarden.

Brenno was door een ambtenaar getipt over deze documenten. Deze ambtenaar durfde niet zijn naam te zeggen en gebruikte ook niet zijn eigen mobiele telefoon.  Sterker nog, die had hij op zijn werk laten liggen, zodat niet kon worden nagegaan waar hij was toen hij belde.

Brenno zijn verhaal ging over onze privacy. Oorspronkelijk zou er vandaag zelfs een demonstratie zijn in Amsterdam tegen de steeds verdergaande aantasting van onze privacy, maar deze werd afgelast vanwege gebrek aan belangstelling. Het onderwerp leeft niet en dat werd pijnlijk duidelijk door de reacties vanuit het Ubuntu publiek. Toen ik Brenno na afloop nog even sprak kon ik merken dat hij daarvan geschrokken was.

Want wat is er allemaal aan de hand?

• Er is wetgeving in de maak waarin wordt bepaald dat de providers al ons e-mail verkeer, de tijd die we online zijn en de websites die we bezoeken voor langere tijd moeten bewaren.
• Er zijn plannen om onze vingerafdrukken allemaal op te slaan in een centrale database
• We worden overal gefilmd en het is niet duidelijk wat er allemaal met deze beelden gebeurd.
• Via je mobiele telefoon kan gevolgd worden wanneer en waar je allemaal uithangt

Brenno maak zich hier zorgen over. Hij is bijvoorbeeld bang dat mensen journalisten straks niet meer anoniem willen tippen omdat ze bang zijn dat alle contacten toch ergens geregistreerd worden. Hij pleitte voor het gebruik van encryptie software – software die je chat- of e-mail verkeer versleuteld zodat alleen degene die je de sleutel geeft het kan lezen – en voor het gebruik van software die je internet gebruik verhuld, zoals Tor.

Mensen van over de gehele wereld gebruiken Tor om verschillende redenen: Journalisten en bloggers, mensenrechten activisten, politiemensen, soldaten, bedrijven, burgers van landen waar gecensureerd word en gewone burgers.

Het probleem met dit soort software is dat  het nog maar weinig wordt gebruikt. Mensen die het wel gebruiken zijn daardoor per definitie verdacht. Het probleem met een service zoals Tor is ook dat het langzaam is doordat maar weinig mensen het gebruiken. Als dat er meer worden, zal het vanzelf sneller worden.

Brenno is daarom bezig met een project, het Small Sister project,  wat het gebruikt van anonimisatie software ¨sexy¨ en gebruiksvriendelijk te  maken in de hoop dat meer mensen het gaan gebruiken.

Toch kwam zijn verhaal niet helemaal goed uit de verf. Dat kwam vooral door de reacties. De reacties waren, ach waarom zou ik dat gebruiken, ik heb toch niks te verbergen, dat is goed tegen de criminaliteit of dan e-mail je toch niet…

Ik heb ook niks te verbergen, maar dat betekent niet dat ik vind dat mijn hele hebben en houden en  alles wat ik doe maar gevolgd moet kunnen worden door de overheid. Het voelt onvrij en het voelt alsof ik bij voorbaat al als potentieel crimineel wordt aangemerkt. De overheid moet uit mijn prive-leven blijven, want daar hebben ze niks te zoeken.

Voor mij is dat ook een van de redenen om Linux te gebruiken.  Microsoft verstopt bijvoorbeeld van alles in hun software om te kunnen zien wat de gebruikers doen. Ik wil niet bespioneerd worden, niet door een monopolist en ook niet door de overheid en als ik dat kan voorkomen, zal ik dat zeker doen.

Ubuntu wordt echter steeds meer mainstream. Veel mensen gebruiken het gewoon omdat ze het beter vinden dan Windows. Dat bleek vandaag ook heel duidelijk uit de reacties op het verhaal van Brenno.  Aan de ene kant is dat jammer, aan de andere kant denk ik dat mensen die langer Linux gebruiken zich ook steeds meer bewust worden van dit soort aspecten.

Tot zover het verslag van de release party. Op naar het volgende feest voor de Intrepid Ibex!

Gisteravond zag ik bij Pauw en Witteman, Hans Teeuwen over Gregorius Nekschot. Ik kende Gregorius niet, maar hij heeft zelfs een Wikipedia pagina, dus dat ligt misschien aan mij. Gregorius maakt cartoons. Hij doet dat onder een pseudoniem omdat hij weet waar dit anders toe kan leiden. Op zich is dat al erg genoeg. Dat je hier in Nederland via cartoons, cabaret of andere satirische kunstuitingen niet meer je mening kunt uiten onder je eigen naam. zonder bang te zijn voor de gevolgen. Maar het wordt erger

Citaat Wikipedia:

¨Een boek met zijn cartoons (Nekschot : misselijke grappen) is gepubliceerd door uitgeverij Xtra, maar de boekhandel weigerde het te verspreiden. De Koninklijke Bibliotheek moet een exemplaar aanschaffen van elk boek dat in Nederland wordt gepubliceerd, dus ook van dit boek. Het wordt op dezelfde wijze behandeld als Mein Kampf en andere werken van Adolf Hitler (alleen toegankelijk voor serieuze onderzoekers, uitlening geblokkeerd).¨

Een boekverbod dus, maar zelfs daar blijft het niet bij. In 2005 is er een aanklacht ingediend tegen Gregorius, waarschijnlijk op initiatief van een of andere tot de islam bekeerde katholiek. Dat mag natuurlijk en je zou verwachten dat er dan, na onderzoek van het OM, misschien een rechtszaak zou worden gestart. Maar nee, afgelopen dinsdag stonden er zo´n 10 politiemensen voor zijn deur. Zijn computer en telefoon werden ingevorderd en tijdens het verhoor door de politie werd hem te kennen gegeven dat het nu wel afgelopen zou zijn met zijn anonimiteit. Hij is anderhalve dag in de cel vastgehouden.

Is het toeval dat deze brief van Hirsch Ballin net is uitgelekt?

Hirsch Ballin stelt in de brief voor dat in de toekomst ‘het zich beledigend uitlaten ten aanzien van een bepaalde godsdienst of levensovertuiging’ strafbaar wordt. Nu is alleen het belasteren van een godsbeeld strafbaar. Daar komt dus het beledigen van levensovertuigingen bij.

Wat is beledigend? Iedereen moet maar geloven wat hij wil maar als ik de bijbel lees, dan rijzen mij de haren vaak te berge. Heb ik nu een christen beledigd in zijn levensovertuiging? Als dit zo doorgaat zie ik de gevangenissen binnenkort snel vol lopen en wordt kritische mensen de mond gesnoerd. Nou ja, zet mij dan maar samen met Hans Teeuwen in de cel. Wat jammer dat Theo van Gogh al dood is.

Voor wie het gemist heeft, hier de link naar de uitzending van Pauw en Witteman.

Dit is de Intel Classmate. Een van de kleine laptop modellen die de afgelopen tijd op de markt is verschenen. Dit model zijn wij op het moment aan het testen voor Mingos. Toen ik hem voor het eerst zag, was mijn reactie: wow, schattig, wat is´t ie lekker licht en die wil ik zelf houden..

Maar Microsoft vindt deze lichte laptops helemaal niet schattig. Sterker nog, ze zijn een nachtmerrie. Vista draait er natuurlijk met geen mogelijkheid op en met XP is het hangen en wurgen. Deze systemen zijn domweg te log en te zwaar voor deze producten.  Linux is volledig aanpasbaar en daardoor dreigt het marktaandeel van Linux te groeien.

Volgens uitgelekte informatie heeft Microsoft daar nu het volgende op gevonden. Ze bieden XP Home edition tegen dumpprijzen aan de fabrikanten aan, op voorwaarde dat ze geen lichte  laptops produceren met:

• Een scherm groter dan 10,2 inch
• Een harde schijf groter dan 80 Gig
• Een touchscreen
• Maximaal 1Gbyte ram
• Maximaal een single core processor van 1 Ghz

Nou ja een kat in het nauw maakt rare sprongen en Microsoft is natuurlijk bang dat ze Vista anders helemaal nergens meer kunnen slijten. Microsoft weigert commentaar te leveren omdat ze niet ingaan op afspraken die ze maken met hardware leveranciers.

Ik ben wel benieuwd naar de reactie van de producenten. Het lijkt me sterk dat die hier op in gaan omdat hierdoor de innovatie enorm wordt beperkt. Anderzijds is het lastig in te schatten wat precies de macht van Microsoft over de hardware leveranciers is.  Wat denk jij ervan?

De achtste marketing kermis staat vandaag online bij Erno Hannink van Enthousiasmeren. De kermis  is een ¨evenement¨, waarbij bloggers allemaal een artikel over marketing en communicatie inzenden voor gelijktijdige publicatie. De kermis verhuist steeds naar een van de blogs van de deelnemers.

Oudere edities van de kermis vind je bij:

1. Usarchy (Ruben Timmerman) (aartsvader van de Nederlanse online marketing kermis)
2. Winkwaves (Rene Jansen)
3. Enthousiasmeren (Erno Hannink)
4. Netlash (Bart de Waele)
5. Kletskous (Catharina Bethlehem)
6. Karel Geenen
7. Usarchy (Ruben Timmerman)

Maar nu dus allemaal op naar de kermis van vandaag!