Open source evangelisten, het anti-Microsoft-front, Linux fanaten, communisten, hippies, anarchisten, extremisten.. Met dat soort termen worden mensen die voorstander zijn van open source, open standaarden en vrije software regelmatig om de oren geslagen. Voor het gemak worden ze daarbij allemaal maar even over een kam geschoren.

Maar de wereld van open source, open standaarden en vrije software is erg heterogeen. Ze bestaat inderdaad uit evangelisten, het anti-Microsoft-front, Linux fanaten, communisten, hippies, anarchisten, extremisten maar ook uit slimme zakenmensen, progressieven,  liberalen, commerciele  en ook beursgenoteerde bedrijven en sinds kort ook overheden die bewust kiezen voor open source en open standaarden.

Naast verschillen, hebben deze mensen allemaal als gemeenschappelijk belang dat de standaarden en software zoveel mogelijk open zijn.  Een aantal redenen:

• leveranciers onafhankelijkheid
• uitwisselbaarheid van documenten nu en in de toekomst
• privacy
• aanpasbaarheid/flexibiliteit
• innovatieve ontwikkeling
• gegarandeerde ontwikkeling
• controle over het eigen systeem
• keuzevrijheid

Dit kan alleen maar gerealiseerd worden met open standaarden en open source software. De groei daarvan wordt vandaag de dag voor een groot deel belemmerd door het bijna-monopolie van Microsoft op de desktop.

Een recent voorbeeld is de aanbesteding voor de Rijksdesktop, die ondanks de notitie Nederland Open in Verbinding vrijwel volledig naar Microsoft werd toegeschreven.

Een tweede voorbeeld is de zeer omstreden ISO-certificering van OOXML. In dit bestandsformaat zitten Microsoft patenten verwerkt en  bij implementatie daarvan kunnen vrije software ontwikkelaars te maken krijgen met claims van Microsoft. Het is dus inmiddels wel ISO gecertificeerd maar in geen geval open.

Andere voorbeelden zijn fabrikanten die weigeren om drivers te leveren voor Linux of de specificaties te verstrekken, waardoor sommige hardware niet werkt en dit weer met veel kunst en vliegwerk door de open source ontwikkelaars moet worden opgelost.

Linux gebruikers proberen vaak anderen te stimuleren om dat ook te gaan doen. Niet alleen omdat ze dat een beter systeem vinden, maar ook om het aandeel van Linux en open source in de markt te vergroten. Als 10% van de computeraars overschakelt naar Linux, zal geen leverancier zich het meer in zijn hoofd halen om geen Linux geschikte drivers te leveren en zullen de commerciele software ontwikkelaars hun software ook voor Linux uitbrengen.

Maar we kunnen anderen niet dwingen om open source te gebruiken. Sterker nog, zoals Alexander Kjerulf, auteur van het boek happy hours is 9 to 5  zegt: Je kunt mensen niet dwingen om gelukkig te zijn. Je kunt de deur openzetten en iedereen uitnodigen, maar je kunt mensen niet dwingen binnen te komen. Hoe harder je dat probeert, des te meer zullen ze zich schoppend en schreeuwend gaan verzetten en zich uit alle macht aan de deurpost vastklampen.

Mensen uitnodigen en de deur open zetten dus. Alle andere dingen helpen niet, behalve dan de drempel zo laag mogelijk maken.

Gelukkig gebeurt er op dat gebied ook veel, zowel commercieel als niet-commercieel. Zie bijvoorbeeld:

• De introductie van Wubi, waarmee mensen vanuit Windows eenvoudig Ubuntu kunnen installeren
• Release parties, zoals bijvoorbeeld op 17 mei in Amsterdam waar de release van de nieuwste versie van Ubuntu wordt gevierd en waar iedereen welkom is en o.a. hulp kan krijgen bij het installeren van Linux.
• Workshops en voorlichting  met subsidie van Economische Zaken bij Mediaplaza
• Train de Trainer – een initatief van Gendo waarbij mensen worden opgeleid tot open source ambassadeurs.
• Het aanbieden van voorgeinstalleerde hardware, zodat driverproblemen geen issue zijn
• Het ondersteunen van mensen die overstappen via de Ubuntu steunpunten
• Het beschikbaar stallen van gratis trainings materiaal, zoals bijvoorbeeld door Rednose

Brazilie is een van de voorlopers als het gaat om Linux.  Gustavo Duarte gaat in deze interessante blogpost in op wat volgens hem daarvan de oorzaken zijn. Een aantal opvallende dingen:

In Brazilie kost een Windows licentie ongeveer twee keer zoveel als in de Verenigde Staten, o.a. door belastingen. In deze grafiek wordt duidelijk gemaakt welk percentage de licentiekosten uitmaken van het Nationaal Inkomen.

Als deel van het nationaal inkomen zijn de home licenties voor de Brazilianen ongeveer 15 x zo duur en de business licenties 19 x. Niet gek dus dat het kopen van licenties in Brazilie nooit echt ingeburgerd is geraakt en het illegaal gebruik de normaalste zaak van de wereld is.

Wat ook een rol speelt  zijn culturele aspecten. Brazilianen hebben het niet zo op copyrights en ook niet op de VS, zoals ook blijkt uit deze – ook overigens interessante – grafiek:

(bron: pewglobal.org)

Volgens de schrijver van het artikel heeft deze situatie ertoe geleid dat er in Brazilie vrijwel geen ¨Alpha Geeks¨ (technische voorlopers, ontwikkelaars) bezig zijn met het ontwikkelen van software voor het Windows platform.  Alle slimme nerds zijn bezig met vrije software ontwikkeling en werken samen via het Internet. Zij ervaren nu dat het veel leuker en uitdagender is, om te particperen binnen een community van vrije software ontwikkelaars en  samen te werken aan spannende projecten, dan een proprietair buitenlands product te gebruiken, waarover je 0 controle hebt.

Op Braziliaanse openbare scholen zal voortaan een aangepaste versie van Debian met KDE gebruikt worden, waarbij ze ook gebruik gaan maken van open content leermateriaal.  Het gaat  om 52 miljoen kinderen en studenten, dus te verwachten valt dat het aantal Alpha Geeks in Brazilie snel zal toenemen.  Hoe jammer toch, dat de kinderen in Nederland deze kans onthouden wordt.

¨UPC en KPN installeren sinds kort in het geheim camera´s en afluisterapparatuur bij particulieren en bedrijven die een internetaanluiting nemen. UPC en KPN doen dit in overleg met de politie omdat het aantal inbraken de afgelopen jaren toeneemt. De veiligheidsexperts van UPC en KPN analyseren de binnengekomen video´s en geluidsopnames om te kunnen bepalen van welke technieken de inbrekers zich tegenwoordig bedienen. Deze informatie kan gebruikt worden door de politie om zo sneller tot opsporing over te gaan¨.

Is dit waar? Nee, gelukkig (nog) niet. Het is een parodie op dit bericht op Webwereld, waar wordt gemeld dat Microsoft in het geheim software op de computers van Windows gebruikers installeert en die doorgeeft aan opsporingsdiensten als Interpol. Welke informatie er doorgegeven wordt en van wie, dat weet niemand. Tim Cranton van Mcirosoft noemt het een soort botnet inlichtingendienst. De opsporingsdiensten zijn zeer tevreden over de samenwerking met Microsoft.

Wel opvallend is dat als het eerste bericht waar zou zijn, de pleuris uit zou breken en er vandaag nog Kamervragen zouden worden gesteld. Het tweede bericht is wel waar maar dit soort privacy schendingen door private bedrijven vinden we vandaag de dag  kennelijk al heel normaal en acceptabel. Zo´n 95% van de computer gebruikers verleent hier dan ook graag medewerking aan.

Aanstaande zondag organiseren we een release party voor Ubuntu´s Hardy Heron op Second Life.  Sinds Linden Labs de client software open source heeft gemaakt en er dus ook client software voor Linux is, komen er steeds meer Linux gebruikers naar Second Life.  De Ubuntu Linux group bestaat nu uit ruim 800 leden, waarvan overigens maar een deel actief is.

Toen ik vorig jaar met Second Life begon, zag ik dat er nog geen groep was voor Ubuntu en die heb ik toen maar opgericht. Om eerlijk te zijn heb ik er actief tot op heden niet zo heel veel mee gedaan, vooral ook omdat de groep voor vrije software, open content en vrije cultuur (4Freedom) vanaf het begin actiever is en veel neemt van de tijd, die ik mij toe sta om door te brengen in Second Life. Er moet ten slotte ook nog gewerkt worden..

Toch wil ik proberen om die tijd wat beter te verdelen tussen beide groepen en een mooie start is het vieren van de release party voor Hardy in Second Life. Ik heb Mark Shuttleworth en Jono Bacon van Ubuntu uitgenodigd en allebei reageerden ze enthousiast op het initatief en hebben toegezeg dat ze hun best zullen doen om erbij te zijn.

Ook zijn we bezig met het oprichten van een zogenaamd LoCo team binnen de Ubuntu community. LoCo teams zijn teams, die zich regionaal bezig houden met het promoten van Ubuntu, het helpen van nieuwe leden en elkaar. Ook Nederland  heeft, zoals de meeste landen  een LoCo team. In de Verenigde Staten zijn er LoCo teams voor elke staat.

Nieuwsgierig geworden, zoek ons dan eens op in Second Life. Na registratie kom je via deze slurl op ons grondgebied terecht. Het feest begint zondag om 21.00 uur. Ik heb geen idee hoeveel mensen er zullen komen, maar helaas kan een Sim (eiland) in Second Life maar een beperkt aantal mensen huisvesten, dus vol is vol.

Foto van een overleg over de release party op  onze ontmoetingsplaats op Second Life

Update: het was leuk het feest! Veel nieuwe mensen, gekletst, gedanst, een dj, mooie hardy shirts, champagne en een nieuw gebouw.  Helaas geen Shuttleworth of Bacon, maar wie weet een andere keer. De Ubuntu group gaat vanaf nu in ieder geval proberen vaker evenementen te organiseren.

Foto van net voor het feest; mensen bewonderen het nieuwe gebouw

Ubuntu Linux is tegenwoordig verreweg de meest populaire Linux distributie. Ubuntu is in Linux land zo populair en krijgt zoveel publiciteit dat gebruikers van andere Linux distributies zich er soms aan beginnen te ergeren en Ubuntu af gaan kraken. Weer eens iets anders als Windows bashen. Om te zien waar de populariteit van Ubuntu vandaan komt, moeten we terug naar het allereerste begin.

Mark Shuttleworth de oprichter van Ubuntu wilde vanaf het begin dat Linux bereikbaar zou worden voor de massa. Ubuntu moest voor die doorbraak zorgen. Ubuntu heeft een systeem om bugs (fouten) te melden en de eerste bug die daar op 20 augustus 2004 door hem is gemeld, is deze:

¨Microsoft heeft een overgroot marktaandeel op de markt voor nieuwe computers. Dat is een bug en Ubuntu is ervoor ontworpen om die te fixen.  Niet-vrije software houdt innovatie binnen de IT industrie tegen, het beperkt toegang tot IT tot een klein deel van de wereldbevolking en het remt de mogelijkheden voor software ontwikkelaars om hun talent optimaal te gebruiken¨ Zie hier voor meer informatie:

Bug  nr 1 Ubuntu

Ubuntu hanteert de volgende filosofie:

1. Iedere computer gebruiker  moet de vrijheid hebben om software te downloaden, gebruiken, kopieren, distibueren, delen, veranderen en verbeteren, zonder daarvoor licentiekosten te moeten betalen.
2. Iedereen moet de software kunnen gebruiken in de taal die hij wil
3. Iedereen moet de software kunnen gebruiken, ook als ze te maken hebben met een handicap

Ubuntu komt ieder half jaar met een nieuwe versie van het besturingssysteem  en vandaag is het de dag dat Hardy Heron het licht ziet. Om zoveel mogelijk gebruikers aan te trekken komt Ubuntu in meerdere smaken, zoals Kubuntu (met de KDE Desktop), Edubuntu (onderwijs editie)  Xubuntu (lichtgewicht), Ubuntu Studio (voor muzikanten) en Mythbuntu (multimedia editie). Ubuntu met de gnome desktop blijft de meest gebruikte. Een ander belangrijk voordeel van Ubuntu is dat het niet geplaagd wordt door virussen en spyware.

Een belangrijke verandering in de nieuwste versie is dat Wubi wordt ondersteund. Wubi is een installer, die het mogelijk maakt om Ubuntu vanuit Windows te installeren. Omdat Ubuntu dan geen aparte partitie krijgt, is dit denk ik geen ideale definitieve oplossing, maar het maakt het wel heel gemakkelijk voor Windows gebruikers om Ubuntu eens uit te proberen.

Voorlopig zal aan deze opmars waarschijnlijk geen einde komen. Andere grotere Linux distributeurs, zoals RedHat en SuSe hebben onlangs laten weten dat hun focus op de servers en de bedrijven ligt en niet op de desktop. De meeste andere distro´s  hebben geen bedrijf achter zich staan, zeker niet met een leider met de capaciteiten en uitstraling van Mark Shuttleworth.

Ubuntu´s Hardy Heron is vanaf vandaag te downloaden via: download Ubuntu 8.04 of voor Windows gebruikers die Ubuntu vanuit Windows willen proberen via Wubi.

Toen ik de downloadsite net wilde openen lag die al plat. Een beter alternatief is het downloaden van de torrent. Daarmee voorkom je verdere overbelasting van de servers van Ubuntu en gaat het downloaden sneller, zeker als je de torrent na het downloaden ook deelt met anderen. 

Release parties zijn er op 17 mei in Amsterdam, op 3 mei in Herk Stad (Belgie) en al op 27 april in Second Life, maar daarover morgen meer.

Update: Aankondiging van Mark Shuttleworth van de release of the Hardy Heron.

Zo net kwam ik dit bericht tegen op het weblog van Martien Heijmink. Het gaat over Nadia Plesner, een Deense, maar nu in Nederland wonende,  kunstenares die zich afvroeg hoe het toch bestaat  dat een type als Paris Hilton zoveel media-aandacht trekt,  terwijl ze niet veel meer doet dan rondhuppelen met een duur handtasje en een afzichtelijk hondje. Daardoor geinspireerd ontwierp ze een t-shirt en nog wat frutsels met daarop een negerkindje met een handtasje en een lelijk hondje. Die verkoopt ze via haar website en de opbrengst is voor een organisatie die hulp biedt aan de mensen in in Darfur.

Deze campagne dreigt nu te mislukken omdat tasjesmaker Louis Vuitton zich beroept op het intellectueel eigendomsrecht van het tasje. Voor elke dag dat de tas te koop aangeboden word,  eist de tasjesgraaigauw € 5000

Nieuwsgierig geworden ging ik eens naar de website van die tasjesmaker. Het eerste wat ik daar zie is een grote foto van Keith Richards! Keith, mijn held van de Rolling Stones die heult met een tasjesmaker, die $ 600,–  per tasje vangt en dan gaat jengelen over een intellectueel eigendomsrecht op een van die suffe tasjes..

Dan maar eens naar de website van Keith. Kijk aan, daar kan ik zelfs een vraag stellen aan mijn held.  Nou, ik wist wel wat. Heb Keith dus maar eens op deze toestand gewezen en hem gevraagd of hij misschien zijn invloed kan aanwenden. Als marketing tip erbij gegeven dat het voor de beeldvorming rondom die tasjesmaker misschien beter zou zijn om een luizige dollar per tasje of zo aan de actie te doneren in plaats van deze idioterie.

Stel je bent op zoek naar een huis. Je gaat naar een makelaar en hij zegt dat hij het perfecte huis voor je in de aanbieding heeft. Na bezichting en het bestuderen van het contract, vallen je de volgende dingen op:

• Het huis lekt aan alle kanten en je moet die lekken zelf dichten
• Er staan camera´s in het huis, zodat de makelaar kan zien wat je zoal uitspookt
• Je kunt het huis alleen huren, kopen is uitgesloten
• Je mag het huis niet verbouwen
• Als de makelaar zin heeft om iets in het huis te veranderen, kan hij ongevraagd langskomen en moet je hem toegang verlenen.
• Je mag het huis alleen met speciale toestemming van de makelaar verlaten
• De huur kan op ieder moment door de makelaar worden opgezegd

Als extra krijg je er een computer bij waarop heel veel spelletjes gespeeld kunnen worden; die moet je er overigens zelf wel bijkopen.

Je vraagt enige bedenktijd en loopt door de straat. Er speelt van alles door je hoofd. Ga je het doen of ga je het huis kraken…

Plotseling zie je een nieuw en enorm groot huis staan met een plakkaat erop, waarop staat:

¨Op zoek naar een huis? Zoek dan niet verder¨

• Je mag hier gratis en legaal wonen zolang je wilt
• Je mag het huis ook verbouwen,  onderverhuren, weggeven of verkopen
• Er staan geen camera´s in het huis, behalve als je die er zelf in zet
• Je mag er in- en uit wanneer je maar wilt
• Als er een defect is, komt er een gratis monteur langs
• Je computer moet je zelf kopen (alle benodigde software ligt in de kast)

Wat zou jij kiezen? Waarschijnlijk het eerste. Dat doet namelijk zo´n 98% van de mensen. Dat komt doordat de makelaar het andere huis niet aanbiedt en ze het tweede huis voorbij lopen zonder het op te merken of het aanbod niet vertrouwen. Het is ook bijna te mooi om waar te zijn en toch bestaat het. Gelukkig zien wel steeds meer mensen het tweede huis staan, vaak doordat ze er opmerkzaam op worden gemaakt door enthousiaste mensen die er al langere tijd met veel plezier in wonen.

Meer weten? Meld je  dan aan voor de release party op 17 mei in Amsterdam van Ubuntu´s nieuwste versie The Hardy Heron. Gratis huizen en behulpzame monteurs zijn daar volop beschikbaar.

PS:

Ook in Belgie wordt er een release party gehouden en dat namelijk al op 3 mei in Herk-De-Stad.

Als je in plaats van Microsoft Office Open Office gebruikt, bespaar je al honderden euro´s aan licentiekosten. Blijkens deze mooie column van Erik Boelen op Livre kan dat straks nog veel meer worden.

Vanaf Mei moet de Rijksoverheid namelijk het ODF bestandsformaat kunnen lezen en dat is kennelijk nog een hele toer.  De werkgroep ODF doet hiervoor een oproep zelfs aan burgers, bedrijven en overheden om ervaringen te delen.

Nu is het verhaal op Livre natuurlijk enigzins ironisch bedoeld, maar ook weer niet helemaal.. De meeste beslistermijnen bij Rijk en gemeenten zijn namelijk zogenaamde termijnen van orde. Dat betekent dat overschrijding ervan geen gevolgen heeft. Toch zijn er ook besluiten waarop een fatale termijn van toepassing is. Een voorbeeld is de bouwvergunning en per 1 januari de omgevingsvergunning, waarbij 25 verschillende gemeentelijke vergunningen worden geintegreerd tot een. Daaronder vallen de bouwvergunning, de mileuvergunningen, de vergunningen om woonruimte tot werkruimte aan te wijzen, kapvergunningen en de vergunningen m.b.t momumenten.

Als de gemeente daarbij de wettelijk  toegelaten termijn overschrijdt,  betekent dat dat de vergunning verleend is. Gemeenten moeten het ODF formaat per 2009 ondersteunen en dat is ook het moment waarop de omgevingsvergunning wordt ingevoerd. Grote veranderingen dus voor de gemeenten die op hetzelfde moment ingaan.

ODF is het standaard formaat waarin Open Office bestanden opslaat. Heb je dus bouwplannen of andere plannen die onder de omgevingsvergunning vallen, dan loont het wellicht de moeite om even Open Office te downloaden en wie weet sleep je je vergunning dan ongemerkt binnen.

Ik heb hier verder niks aan toe te voegen:

Eduvision is een Internet Opleidingen Centrum. Laatst zag ik dat ze een gratis toegankelijk Zoekmachine Marketing Webinar aanboden en omdat me dat wel interessant leek, had ik mij ervoor aangemeld. Ik zag al op de Website dat het niet mogelijk was voor Mac gebruikers om deel te nemen, over Linux werd niet gerept. Toch voor de zekerheid maar even de vraag erbij of het voor Linux wel toegankelijk zou zijn. Al snel kreeg ik bericht dat dit geen probleem zou moeten zijn.

Vandaag was het dan zover. Ik kreeg een e-mail met een link waar ik iets moest downloaden om deel te kunnen nemen. Toen ik daarop klikte zag ik het al: een exe bestand (exe is het typische Windows bestandsformaat). Hmmm, daar kan ik dus niks mee dus nog maar eens een mailtje gestuurd. Daarop kreeg ik het antwoord dat het helaas toch Windows only was..

Voor een Internet opleidings Instituut dat bovendien een groot aantal Linux cursussen verzorgt, vind ik dit toch wel een koude douche waardig.